"หมวดฝน" พงส.กอง 6 ป. ตำรวจมีความสุขน้อย แต่เลือกจะเป็นเพราะใจรัก

 

สมัยตอนที่ฝึกนั้นเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจหญิงรุ่นที่สอง เลยต้องเจอแต่รุ่นพี่ผู้ชายตลอด มีพี่ผู้หญิงเป็นรุ่นพี่รุ่นเดียว เพราะฉะนั้นการฝึกไม่ต่างกัน ผู้ชายฝึกอะไรผู้หญิงฝึกเหมือนกัน ต้องทำทุกอย่างเหมือนกันหมด อยู่ด้วยกันตลอด ยกเว้นตอนนอนซึ่งจะแยกตึกนอน กับตอนเข้าชมรมก็จะแยกกันไปตามความสนใจ

 

 

ถ้าตอนเรียนนายร้อยตำรวจไม่เคยรู้สึกท้อใจค่ะ เพราะว่าเตรียมใจมาแล้วว่าจะเรียนให้พ่อด้วย แต่พ่อไม่ได้บังคับนะคะ ตั้งใจทำให้เอง ก็บอกตัวเองว่ายังไงก็ต้องสู้ให้ไหว ก็มีบ่น เรื่องเหนื่อยบ้างค่ะ เป็นธรรมดาของการฝึก วันไหนฝึกก็คอยจะลุ้นให้ฝนตกวันนั้นทุกทีค่ะ พอเข้ามาเรียนเพื่อเป็นนายร้อยตำรวจหญิงแล้ว ตรงกับที่คิดไหม พอเข้ามาเรียนแล้ว ตกใจค่ะ ไม่นึกไม่ฝัน

 

 

โดนค่ะ โดนจนเป็นเรื่องปกติเลย เพราะเราเป็นคลื่นลูกใหม่ของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ และสังคมไทย ที่มีนักเรียนนายร้อยตำรวจเป็นผู้หญิง การเปรียบเทียบก็คงเป็นในแนวว่าอายุการใช้งานของตำรวจหญิงน้อยกว่า ประสิทธิภาพและสายในการทำงานไปได้น้อยกว่า ซึ่งเรื่องจริงแล้วคิดว่าไม่อยากให้คิดแบบนั้นค่ะ เพราะว่าพวกเราได้พิสูจน์แล้วว่า พวกเราทำได้เหมือนผู้ชายทุกอย่าง และพร้อมที่จะเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ไม่ต่างกับนักเรียนนายร้อยตำรวจชาย ขอเพียงแค่พี่ๆเปิดโอกาสค่ะ

 

 

น้องๆที่อยากเป็นตำรวจและอยากสอบเข้ามาเป็นรุ่นน้อง ก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ แต่พี่ขอฝาก 1 เรื่อง ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญของคนทุกคนที่ไม่ว่าจะอยากเข้าไปที่สถาบันไหนๆก็ตามว่า อย่ามองแต่ความหรู ความดังที่สถาบันที่เข้าไปเรียน แต่ให้มองที่การทำงานหลังจากที่จบจากสถาบันนั้นๆไปแล้ว ว่างานแบบนั้นเราชอบจริงๆหรือไม่ หรือเพียงแต่ชอบสถาบันเท่านั้น เวลาจบออกมาแล้วจะทำงานน้องจะได้มีความสุขกับการทำงานมากกว่าและจะไม่ผิดหวังในการทำงานค่ะ ต่อให้มีอุปสรรคน้องก็จะก้าวผ่านมันไปจนได้อย่างไม่ย่อท้อค่ะ