“หมวดเจมส์” ตำรวจรุ่นใหม่แห่งโรงพักแสนสุข

หมวดเจมส์แบบใหม่แบบเขียว เขียวใดที่ใช่เขียวนั้นคือ ผักไฮโดรโปนิกส์

ไปบางแสนให้นึกถึงหนองมน ไปสภ.แสนสุขต้องนึกหมวดเจมส์

เห็นถือผักแบบนี้ไม่ใช่พ่อค้าขายผักที่หนองมนนะจ๊ะ แต่นี่คือ ร.ต.ท.เจริญพงษ์ ชูชมกลิ่น รอง สว.(สอบสวน) สภ.แสนสุข หรือหมวดเจมส์ ตำรวจรุ่นใหม่ไฟแรง

บอกเลยว่า บางแสนต้องลุกเป็นไฟ

สานฝันพ่อด้วยความรู้เต็มเปี่ยม ประโยคนี่ไม่ผิดแน่ หากให้นิยามหมวดเจมส์ เพราะย้อนไปสมัยมอต้นที่ตัดสินใจเลือกรับราชการตำรวจ หมวดเจมส์ได้รับคำแนะนำและแรงสนับสนุนอย่างดีจากครอบครัว ทำให้สอบติดตั้งแต่ครั้งแรกในการลงสนาม

เรียกได้ว่าพอเข้าโรงเรียนนายร้อย DNA ที่ฝังอยู่ข้างในก็พลุ่งพล่าน เรื่องวินัยที่บ่มสอน จิตสำนึกรับใช้ประชาชนที่หล่อหลอมทำให้หมวดเจมส์กลายเป็นหนึ่งในผลผลิตที่คุณภาพของโรงเรียนนักเรียนนายร้อย

เมื่อจบมาได้ทำหน้าที่ช่วยเหลือประชาชนจริงๆจังๆ ยิ่งสร้างความภาคภูมิใจอย่างมากให้กับตัวเอง หมวดเจมส์บอกว่า เกิดมาหนึ่งครั้งในชีวิตข้าราชการตำรวจ ขอสร้างคุณค่าให้กับสังคมมีแค่ตัวเราที่ต้องพิสูจน์ตนเอง

ความประทับใจที่สุดนับตั้งแต่การทำงาน หมวดเจมส์เล่าว่า

ทุกวันนี้คดีฉ้อโกงเยอะมากยิ่งคดีแบบนี้เยอะ ผู้คนก็หมดหวังกับชีวิตตามๆไป เราในฐานะตำรวจผู้ปฏิบัติหน้าที่ช่วยเหลือตามคดีจนได้เงินคืน รู้สึกถึงคุณค่าที่เราสามารถเป็นแสงสว่างในวันที่มืดมนของประชาชนได้

ความน่าสนใจนอกจากทัศนคติการทำงานแล้ว หมวดเจมส์ยังใช้เวลาว่างให้ความสนใจการปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ ทันกระแสผู้คนที่เริ่มหันมารักสุขภาพ สนใจอาหารการกินเป็นพิเศษ อาศัยใช้พื้นที่หน้าบ้านศึกษาและให้เวลากับการปลูก

แหมพ่อบ้านพ่อเรือนสุด เห็นอย่างนี้ยังส่งต่อความรู้ที่ศึกษาเองให้กับเด็กๆ น้องๆตามโรงเรียนอีกด้วยนะ เป็นตำรวจเป็นทั้งคุณครู ไลฟ์สไตล์สิบสิบ

การทุ่มเทให้เวลากับผัก นอกจากผลสำเร็จที่เขียวขจีฟูเต็มใจหมวดเจมส์แล้วนั้น ยังสร้างกระแสให้ผู้คนหันมาสนใจเรียนรู้

ไม่ใช่แค่ไลฟ์สไตล์ที่อยู่แต่กับผักใบเขียว แต่หมวดเจมส์ยังสนใจการออกกำลังกายคู่กันไป ว่างๆ ไปนั่งคาเฟอ่านหนังสือ หาที่พักผ่อนหย่อนใจ สายชิลเหมือนกันนะคะหมวคนนี้

ถามว่า เวลาท้อหรือเหนื่อยคติประจำใจของหมวดเจมส์คือ

ให้นึกถึงพ่อแม่ แรงสนับสนุนยาใจชั้นดี อยากดูแลพ่อแม่ให้ได้มากที่สุด เหนื่อยแค่ไหนนึกถึงพ่อแม่ก็สบายใจ คู่ไปกับเป้าหมายในชีวิตที่วางไว้ ทำให้ความเหนื่อยที่ถืออยู่เป็นเรื่องเล็กน้อยของชีวิต

หากฝากถึงน้องๆ ที่อยากมาเป็นตำรวจ ขอให้ตั้งเป้าหมายไว้ ฝึกฝนบ่อยๆ เชื่อว่าความพยายามพร้อมเป้าหมายจะทำให้เราสำเร็จสักวัน

หมวดเจมส์ทิ้งท้ายว่า

ไม่ใช่แค่ประชาชนที่รู้สึกตำรวจ แต่ตำรวจก็รู้สึกกลัวสายตาของประชาชนที่มองตำรวจเปลี่ยนไป

แบ่งปันรอยยิ้มกันวันละนิด เพราะท้ายที่สุดแล้วตำรวจในชุดสีกากีคนนี้พร้อมรับใช้ประชาชนเสมอ

“ศุพิต พ.” บันทึก 23/4/66