ช่วงนี้ชื่อของพล.ต.ต.กฤษณะ ทรัพย์เดช หรือรองเป็ด รองผบช.ภ.7 โด่งดังในฐานะได้รับมอบหมายจาก เดอะต่าย พล.ต.ท.กิตติพงษ์ เงามุข ผบช.ภ.7 เพื่อนร่วมรุ่น ให้เป็นหัวหน้ารับผิดชอบคดีหวยอลเวง 30 ล้านบาทที่เมืองกาญจน์ คาดว่าจะกลายเป็นคดีมหากาพย์อีกคดีหนึ่งของเมืองไทย
สำหรับรองเป็ด เป็น 1 ในทีมงานนักสืบ นรต.36 เติบโตมาในพื้นที่ภาค 7 เป็นหลัก หนักไปกับงานสืบสวนปราบปรามมือปืนรับจ้างและยาเสพติดซะส่วนมาก โดยเฉพาะช่วงที่เป็นรองผู้การสืบสวนภาค 7 ยุคเดอะบัว-พล.ต.ท.สุทธิพงษ์ วงษ์ปิ่น ผบช.สตม.เป็นผู้การกองสืบในขณะนั้น
วันนี้มาอ่านบทสัมภาษณ์ เรื่องเขี้ยวเล็บกำราบโจร และประวัติคร่าวๆของนายพลคนนี้ ที่ผมได้สัมภาษณ์ รองเป็ด เมื่อครั้งเป็นผู้การราชบุรีกันครับ
ต้องคิดเสมอ เป้าหมายมีอาวุธ
ผู้การเป็ด-พล.ต.ต.กฤษณะ ทรัพย์เดช ผู้การจังหวัดราชบุรี
ได้ชื่อเป็น 1 ในมือปราบภาค 7 ยุคนี้ เพราะก่อนขึ้นนายพล เป็นชุดปราบยาเสพติด และปราบมือปืนรับจ้างของภาค 7 ตั้งแต่ตอนเป็นรองผู้การสืบภาค นาน 4 ปีเต็ม
เจ้าตัวเล่าว่า หลังจบจากโรงเรียนนายร้อย เริ่มชีวิตราชการด้วยการเป็นพนักงานสอบสวน วนเวียนอยู่ใน จ.ราชบุรี เป็นส่วนใหญ่
กระทั่งมาเจอพี่เหลือง-พ.ต.อ.พรเทพ จันทร์เหลือง รุ่น 25 ตอนนั้นพี่เขาเป็น สว.ส. ส่วนผมเป็น รอง สว.พี่เขาเห็นผมเป็นเด็กหนุ่มๆก็บอกว่า ทำงานสอบสวนมันก็สนุกไปอย่าง แต่ตำรวจจริงๆมันต้องเป็นมือปราบ แกอยากเป็นมั้ยมือปราบ
ผมก็บอกว่าอยาก พี่เขาเลยสอนวิชาต่างๆให้ผมทั้งหมด ให้ความไม่ประมาท ให้เป็นคนละเอียด ให้ความรู้จนผมกระโดดเข้ามาอยู่ในสายนักสืบเต็มตัว ตอนหลังก็มาทำเรื่องยาเสพติดด้วย เอาวิชาที่เราเป็นนักสืบมาทำ
ในเรื่องปืนเขี้ยวเล็บติดตัว ตอนติดยศ ร.ต.ต.ใหม่ๆไปขอเงินพ่อซื้อปืน colt.11 มม. ซีรีย์ 70 หรือที่เรียกกัน “ม้าเล็ก” ซื้อต่อจากชาวบ้านในราคา 1 หมื่นบาท จำแม่นเลย
ที่ซื้อปืนออโตเมติก เพราะชอบ ยิงแล้วแรงปะทะมันสูง หยุดยั้งคนร้ายได้ ลูกกระสุนมันป้าน หัวมันใหญ่ พูดง่ายๆ โดนแล้วผงะ หงายท้องเลย
กระบอกนี้วิสามัญฆาตกรรมคนร้ายมา 8 ศพ เท่าที่จำได้ มียิงไอ้หรั่ง บ้านลาด หรือ ไพริน แก้วสลับศรี มือปืนที่ จ.เพชรบุรี ที่ว่ายิงคนมาเยอะมาก สุดท้ายมันยิงกำนันหน้าวัดไผ่โรงวัวตาย ผมไปล้อมจับและยิงปะทะกันที่อ.บ้านลาด
อีกคดีไปล้อมจับคนร้ายยิงตำรวจทางหลวงตาย 2 ศพ พื้นที่ สภ.ต.ไม้รวก ของ แมว-สมชาย รักเสนาะ เพื่อนร่วมรุ่น นรต.36 คนร้ายยิงสวนมาถูกตำรวจลูกน้องเพื่อนเสียชีวิต ส่วนลูกน้องผมเจ็บคนหนึ่ง แต่มันหนีไม่รอด ถูกผมกับแมวไล่จับ และยิงปะทะกันจนมันเสียชีวิต
แต่ที่ดังๆจริงสมัยก่อน คือกรณีคนร้ายขึ้นบ้านข่มขืนฆ่า คนร้ายชื่อนายสุริยะ กิ่งทรัพย์ ตอนนั้นผมเป็น สว.ส.น่าจะอยู่ประมาณปี 2537-2538 ตามจับจนเกิดยิงต่อสู้กันขึ้นในเขตพื้นที่เมืองราชบุรี
หลักการใช้ปืน จริงแล้ว colt.11 มม.จัดเป็นปืนที่ง่ายก็ขึ้นลำ และเซฟไว้พร้อมใช้ ถ้าไม่ขึ้นลำไว้ถึงเวลาจะยิงไม่ทัน
เรื่องยุทธวิธีก็สำคัญ ลูกน้องผมโดนหลายครั้งแล้ว อย่างที่กลางสี่แยกราชบุรี ตำรวจถูกยิงตาย 2 ศพ ยุทธวิธีถือว่าผิดพลาด การที่จะเข้าสู่เป้าหมาย ต้องเข้าด้านหลัง หรือด้านข้าง ต้องไม่ประมาท ต้องคิดเสมอว่า เป้าหมายเรามีอาวุธ ถ้าไปคิดว่าไม่เป็นไร ก็มีโอกาสโดน
ในชุดปฏิบัติผม จะจัดลูกน้องไปซ้อมยิงทุกเดือน ส่วนกระสุนปืนถ้าไม่ใช้งานแค่ 1 เดือนก็ยิงทิ้ง แล้วซื้อใหม่ เพราะบางทีเราพกไว้แล้วโดนความชื้น บางทีมันมีปัญหา ถ้าฉุกเฉินแล้วเอามาใช้บางทีมันแป๊ะ
เคยมีปัญหาตอนซ้อมยิง แต่เวลาจะเข้างาน ถ้ามีเวลาเตรียมตัวผมจะใช้ชุดใหม่ เปลี่ยนลูกใหม่หมด แต่เวลาซ้อมบางทีเอาลูกเก่าไปซ้อม ไม่ลั่นก็มี จึงมีนโยบายว่า ถ้าใน 1 เดือนไม่มีงาน ก็จะไปซ้อมยิงเอาลูกเก่าไปยิง โละทิ้งๆ
เสื้อเกราะต้องใส่นะ อย่างน้อยก็ช่วยเซฟได้บ้าง แต่ต้องเช็คตลอด อายุมันแค่ 5 ปี ถ้าเกินแล้วอย่าไปใช้ อย่าไปเสียดาย ส่วนเสื้อเกราะที่เป็นเหล็กต้องระวังนิดหนึ่ง บางทีมันแฉลบเข้าคอ เข้าหน้า เป็นผ้านี่ดีที่สุด
Cop’s Magazine Vol.8 No.96 August 2014
ปัจจุบันเป็น รองผบช.ภ.7
