พี่โก๋-โกสินทร์ หินเธาว์ เป็นนักสืบรุ่นใหญ่อีกคน ที่ผมได้สัมผัสสมัยเป็นนักข่าวประจำกองบัญชาการตำรวจนครบาลใหม่ๆ(ดับเพลิงพญาไท)
ช่วงนั้น นอกจากซอยนายพลแล้ว ผมจะเดินแจกหนังสือพิมพ์ไปสืบสวนเหนือและสืบสวนใต้ เลยได้พบเจอะยอดฝีมือทั้งหลาย รวมถึงพี่โก๋ ที่เป็นรองผกก.สส.น.เหนือ ในขณะนั้นด้วย
พี่โก๋ให้ความเมตตาเอ็นดูสอนผมทั้งทางตรงทางอ้อมหลายเรื่อง ก่อนผมจะถูกจับไปเป็นนักข่าวที่กองปราบฯสามยอด และพหลโยธิน กระทั่งได้มาทำงานทำข่าวกับพี่โก๋อีกครั้ง เมื่อพี่โก๋มาเป็นผู้การกองปราบปราม
วันแรกที่พี่โก๋มาที่กองปราบฯ ผมยังจำได้ พี่เขานำภาพ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช มาประดับผนังห้องสำนักงาน ผบก.ป. และมีภาพขาวดำ เป็นภาพประมาณทหารเรือหลายนายอาวุธครบมือกำลังยกเรือยางขึ้นฝั่ง มีบรรยายใต้ภาพว่า Teamwork
วันนี้ย้อนมาอ่านเรื่องที่ผมเคยสัมภาษณ์พี่โก๋ สมัยพี่เขาเป็นรองผบช.ก.ก่อนเกษียณฯไม่นาน เกี่ยวกับเรื่องพระเรื่องเจ้าและความเชื่อ ที่เกี่ยวพันกับการสืบสวนจับกุมคนร้ายกันครับ
เชื่อคำสอนพระพุทธเจ้า
ไม่เชื่อความศักดิ์สิทธิ์พระเครื่อง
พูดถึง “คดีเจนจิรา” หรือ เจนจิรา พลอยองุ่นศรี อดีตนักศึกษาสาวคณะแพทยศาสตร์ ท่ีถูก “เสริม สาครราษฏร์” แฟนหนุ่มอดีตนักศึกษาแพทย์วชิรพยาบาล ฆ่าหั่นศพเมื่อปี 41
ก็ต้องคิดถึงคนไขปริศนาฆาตกรรมคดีนี้
เดอะโก๋-พล.ต.ต.โกสินทร์ หินเธาว์ อดีตผู้การกองปราบปราม นักสืบระดับปรมาจารย์อีกคนหนึ่งของนรต.รุ่น 28
14 ปีที่แล้ว เดอะโก๋ ยศ พ.ต.อ.ตำแหน่ง รองผบก.น.7 แต่ตอนนี้เป็นนายพล ตำแหน่งรอง ผบช.ก.
เมื่อมีโอกาสได้พูดคุย ถึงรู้ว่านายตำรวจคนนี้ มีมุมมองในการทำงานที่น่าสนใจ หลายคนรวมทั้งเจ้าตัวบอกเองว่า เขามีวิธีคิดไม่เหมือนใคร แม้กระทั่งมุมมองเรื่องพระเครื่อง เครื่องรางประจำตัว
“เดิมผมสวมพระเหมือนคนอื่น เพราะเป็นเด็กบ้านนอกอยู่ลพบุรี แขวนมาเรื่อย หลายองค์เหมือนกัน….”
แต่มีจุดพลิกผัน เมื่อเพื่อนนักเรียนนายร้อยตำรวจรุ่นเดียวกัน “การณิก ชูเทศะ” สนิทกันมาก ไปไหนไปด้วยกันตลอด เกิดอุบัติเหตุ รถกระบะที่เรานั่งไปด้วยกันตกถนนพลิกคว่ำ เพื่อนผมคนนี้บาดเจ็บมาก ผมคว้าพระที่ห้อยคอไว้ อธิษฐานขอให้ช่วยเพื่อนรักคนนี้ ขอให้รอด แต่รุ่งเช้าเขาเสียชีวิต
เซ็งมาก….. มันมีความรู้สึกทำลายความเชื่อเดิม พระไม่ช่วยนี่หว่า ตั้งแต่นั้นก็ยกพระให้เพื่อน ให้ลูกน้อง ไม่สวมอีกเลย
แต่ไม่ได้ต่อต้านคนที่คล้องพระเครื่องนะ เพียงแต่ไม่เชื่อความศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ส่วนพระพุทธรูปก็กราบไหว้ตามปกติ
ที่บ้านมีพระพุทธรูปอยู่องค์เดียว มีตราพระปรมาภิไธย ภปร.อยู่ตรงกลาง กราบไหว้ธรรมดา เช้าเย็นก่อนนอน ไม่ได้ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์อะไร คิดตั้งใจแต่จะทำอะไรให้ส่วนรวมเท่านั้น
สำหรับพระเกจิอาจารย์ที่เคารพมีอยู่ 2 องค์ คือหลวงปู่มั่น และสมเด็จพระพุฒาจารย์โต
ศรัทธาเพราะได้อ่านประวัติ อย่างหลวงปู่มั่น ท่านแทงทะลุคำสอนของพระพุทธเจ้า สอนได้ตรง ชัดเจน
ส่วนสมเด็จโต อ่านประวัติแล้วประทับใจ ท่านปฏิบัติตัวธรรมดา แต่ล่วงรู้ความเป็นไปของบ้านเมือง รู้กาลข้างหน้า และจะต้องแก้ไขอย่างไร โดยมีกุศโลบายที่จะบอกกษัตริย์
ที่เคารพศรัทธาอีกท่านคือ พระเจ้าตาก เมืองไทยอยู่รอดมาได้เพราะท่าน นอกจากท่านจะเสียสละเลือดเนื้อแล้ว ยังเสี่ยงอีกหลายอย่าง ไม่ว่าจะแหกด่านพม่าด้วยทหารม้า 500 คน ไม่ว่าจะเป็นคำปรามาส เป็นกบฏ หนีทัพ แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะกลับมากู้บ้านเมือง เป็นการตัดสินใจที่ผมว่า สุดยอด
ทำงานสืบสวน ก็มีเรื่องของความเชื่อมาเกี่ยว อย่างคนที่ถูกฆ่า โบราณให้เอาใบบอนแตะปาก คนตายจะมาบอกในฝันหรืออะไรว่าใครฆ่า
ผมไม่มีใบบอน เลยเอามือแตะปากแทน เน่าแค่ไหนก็แตะ ล้างทีหลัง
มันเหมือนกับมีแรง มีจิตวิญญาณคนตายมาช่วย บางทีมีข้อมูลแล้ว แต่ยังก้ำกึ่ง เช่นต้องตัดสินใจขึ้นเหนือหรือลงใต้ เป็นเรื่องบันดาลใจ ทำมาตั้งแต่ศพแรกๆ
สำหรับผม พุทธศาสนากับการทำงานสืบสวน เป็นหลักกฎแห่งกรรมธรรมดา คนร้ายบางคนกรรมตามเร็ว ทำให้งานเราสัมฤทธิ์ผลได้เร็วขึ้น คือ เมื่อตำรวจเรามุ่งมั่น ก็จะสามารถจับคนร้ายได้เร็วขึ้น
กรณี เสริม สาครราษฏร์ ผู้ต้องหาฆ่า เจนจิรา เป็นอีกตัวอย่างที่เรียกว่ากรรมตามเร็ว
Cop’s Magazine Vol.6 No.73 September 2012
เกษียณอายุราชการ ในตำแหน่ง รองผบช.ก.
