อุดมการณ์ กินไม่ได้ แต่มันอิ่มใจ
9 ปีแห่งการจากไปของหมวดตี้
“ตื่นเต้นจัง” ไม่เคยอายุ 24 มาก่อน ครั้งแรกในชีวิตนะเนี่ย ที่อายุ 24 … วันนี้ 20 มิถุนายน 2551 เป็นวันเกิดหมวดตี้ และเป็นวันเกิดแม่ด้วย แม่จ๋า … วันเกิดลูกไม่ได้ไปฉลองที่ไหน แถวนี้ไม่มีที่ให้ฉลอง แค่ลูกรอดกลับมาได้ก็พอใจแระ เดี๋ยวรอกลับไปฉลองกับแม่ที่บ้านเราเนอะ ไม่ได้กลับไปหาแม่นานแล้วด้วย คิดถึ้งงง คิดถึง
ร.ต.ต.กิตติกุล บุญลือ “หมวดตี้” นักเรียนนายร้อยตำรวจรุ่นที่ 60 เตรียมทหาร รุ่นที่ 44 ในฐานะ รอง ผบ.ร้อย หน่วยรบพิเศษที่ 1 กองบังคับการสนับสนุนทางอากาศ (ค่ายนเรศวร)กองบัญชาการตำรวจตระเวณชายแดน เขียนข้อความกินใจไว้ในบล๊อกของเขาในคืนวันที่ 19 มิ.ย.51 ก่อนจะถูกโจรใต้ใจชั่วลอบยิงเสียชีิวิต ในพื้นที่บ้านสันติ 1 อ.บันนังสตา จ.ยะลา วันคล้ายวันเกิดครบรอบ 24 ปีของเขา ขณะออกลาดตระเวน
ผู้หมวดหนุ่มน้อยกลายเป็นวีรบุรุษเขื่อนบางลาง ตามนายตำรวจรุ่นพี่ ผู้กองแคน-ร.ต.อ.ธรณิศ ศรีสุข ผบ.มว.รพศ. 1 กก.1บก.สอ.บช.ตชด.(ค่ายนเรศวร)นรต.54 ที่ถูกโจรใต้ลอบยิงเสียชีวิตที่เนิน 9 ศพ เมื่อวันที่ 29 ก.ย.50 พื้นที่ใกล้เคียงบ้านสันติ จุดที่ที่หมวดตี้ ถูกยิงเสียชีิวิต เป็นความสูญเสียของพลร่มนเรศวรในช่วงระยะเวลาไม่ถึง 1 ปี แต่กลุ่มผู้ก่อเหตุก็ไม่รอดถูกตำรวจทหารและหน่วยความมั่นคงจับเป็นและจับตายชดใช้กรรมในเวลาต่อมา
ถึงวันนี้ครบ 9 ปี แล้วที่หมวดตี้จากไปอยู่สวรรค์ชั้นฟ้า สถานการณ์ด้ามขวานยังไม่มีวี่แววสงบ ่ร่างผู้กล้าฝากชื่อคนแล้วคนเล่า แต่พวกเราก็ไม่มีใครลืม โดยเฉพาะผู้หมวดหนุ่มน้อยคนนี้ รวมทั้งประโยคกินใจของผู้หมวดตี้ ที่ยังอยู่ในความตราตรึงของคนรุ่นหลังที่จะสานต่ออุดมการณ์นักรบสีกากีผู้กล้าต่อไป
สิ่งที่ทำให้พวกเราทำงานแบบลืมตายคืออะไรเหรอ “อุดมการณ์” ไงล่ะ จริงอยู่ มันกินไม่ได้ แต่มันอิ่ม … “อิ่มใจ” !!!!!!!
กากีกลาย20/6/60
