สารวัตรปุ๊-พ.ต.ต.หญิง รังสินันท์ จันทร์เพชร อายุ 39 ปี
สว.ตม.จว.สุราษฎร์ธานี ปฏิบัติหน้าที่ที่ทำการ ตม.สมุย
สารวัตรสาวหัวใจแกร่งคนนี้ เป็นชาวนครศรีธรรมราช จบมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต คณะศิลปศาสตร์ สาขาการจัดการทั่วไป
ตั้งแต่เล็กจนโตช่วยแบ่งเบาภาระครอบครัวรับงานพิธีกรอีเว้นท์ต่างๆ
อาทิ เปิดตัวสินค้าแบรนด์ต่างๆรวมถึงผลิตภัณฑ์ความสวยความงามตามห้างสรรพสินค้า
งานภาคสนามก็รับมากมาย เช่น งานเลี้ยงรุ่น งานแต่งงาน รวมถึงงานของต้นสังกัด และสำนักงานตำรวจแห่งชาติ อีกด้วย
ตั้งแต่แบเบาะเธอคลุกคลีกับบิดา คือพ.ต.อ.สมบูรณ์ จันทร์เพชร อดีตตำรวจ สภ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช
เห็นชุดเครื่องแบบสีกากีทุกวันจนชินตามาตั้งแต่เธอจำความได้
กระทั่งเรียนอยู่ชั้น ป.6 คุณพ่อถูกลอบสังหารจากผู้มีอิทธิพลในพื้นที่
เนื่องจากเป็นนายตำรวจตงฉิน ไม่ยอมอ่อนข้อให้กับอะไรที่ผิดกฏหมาย ความฝันอยากเป็นตำรวจมีนับแต่นั้น
จนปี 2548 ตัดสินใจเป็นตำรวจโดยโครงการใช้สิทธิ์ทายาทของข้าราชการตำรวจส่วนภาคใต้ที่ปฏิบัติหน้าที่และเสียชีวิต
สานฝันคุณพ่อ อุทิศตนกับชุดเครื่องแบบสีกากีอย่างหนักแน่น
เพราะเชื่อมั่นในตัวคุณพ่อ ที่เป็นแบบอย่างยอดเยี่ยม ทุ่มเท จริงใจ เห็นส่วนรวมมากกว่าส่วนตัว ทำให้รู้สึกว่าเป็นอาชีพศักดิ์สิทธิ์และเสียสละ
การดำเนินชีวิตของตำรวจสาวรายนี้สิ่งที่ขาดเสียไม่ได้คือคุณแม่ พระในบ้านที่คอยให้กำลังใจ
ช่วยเติมพลังให้มีแรง มีพลังเดินต่อไปในทุกก้าวอย่างมีสติ พร้อมความสุขและความหวังในวันถัดไป
ถึงแม้ปัจจุบันภาพลักษณ์องค์กรจะมีเรื่องขุ่นข้องหมองใจต่อประชาชนอยู่บ้าง แต่ขอให้เปิดใจรับฟังหรือเปิดใจมองอีกมุมถึงภาวะความกดดันของเจ้าหน้าที่ด้วย
ปุ๊เข้าใจและรู้สึกเห็นใจทั้งสองฝ่าย
ทั้งนี้อยากแนะนำหากมีรุ่นน้องต่อไปๆ เข้ามาสวมเครื่องแบบ สิ่งหนึ่งที่อยากจะแนะนำก็คือ
เราจะต้องถามใจของเราเองว่าความอดทนของเรามีมากน้อยแค่ไหน รักในอาชีพนี้จริงหรือเปล่า
หากเข้ามาอาชีพนี้แล้วจะทำงานเช้าชามเย็นชามองค์กรก็จะไม่พัฒนา ฝากไว้เตือนใจกับอาชีพที่ต้องเป็นที่พึ่งของประชาชน
ถึงหัวใจของสารวัตรจะแข็งแกร่งเพียงใด ยังมีความอ่อนโยนในเรื่องความรัก พกพาหุ่นบอบบางตามสัดส่วน 34-25-34 น้ำหนัก 45 กก. สูง 157 ซม.
ชอบผู้ชายรูปร่างสูง ผิวสองสี มีภาวะความเป็นผู้นำ เล่นกีฬา
แต่ถ้าสิ่งที่จะทำให้หัวใจละลายเหมือนไอติมในฤดูร้อนก็คือ
“แววตาขณะสนทนา”
สารวัตรบอกว่า ถ้าได้พูดคุยต่อหน้าจะดูจากแววตา มันจะมีความรู้สึกอบอุ่น รู้สึกในหัวใจของเราเอง
ยิ่งน้ำเสียงการพูดคุยที่ออกมาจากข้างในนั่นแหละคือสเปค ใช้ความรู้สึกของตัวเองล้วนๆ
เกรียงไกร พรมยะดวง บันทึก 31/1/64
