รางวัลชมเชยที่ 1ประกวดเรียงความ “กว่าจะมาถึง…รั้วจักรดาว”โดยผู้ปกครอง นตท.65
“คุณแม่ครับ กล้าขอโทษ”
เสียงกลืนก้อนสะอื้นของลูกดังมาจากปลายสายก่อนกลายเป็นเสียงสะอึกสะอื้น ด้วยความทุกข์ที่ท่วมท้น แม่เหลือบมองเข็มนาฬิกาที่ชี้ว่าเข้าวันใหม่ไปไม่นาน กังวลใจว่าอีกหลายชั่วโมงกว่าจะเช้า ลูกจะต้องอยู่กับความทุกข์ไปคนเดียวได้อย่างไร
ปากก็พร่ำบอกลูกว่าอย่าร้องไห้เพราะคิดว่าทำผิดพลาดไม่ต้องขอโทษเพราะลูกไม่ได้ทำอะไรผิดเลย คุณพ่อจะไปรับกลับบ้านเดี๋ยวนี้ ขอให้ลูกรอแล้วเราค่อยเจอกันนะครับ
ลูกบอกแม่ว่าไม่เป็นไร ลูกจะอยู่ฝึกพละให้จบคอร์ส แม้ว่าจะไม่มีสิทธิ์เข้าสอบรอบสองแล้ว
เส้นทางนี้ปิดแล้วสำหรับลูก คืนนั้นเป็นคืนที่ยาวนานและทรมานที่สุดในชีวิตแม่ ห่วงลูกสงสารลูก อยากกอดลูก อยากรับความทุกข์ของลูกมาไว้เอง แต่แม่ก็ยังเชื่อมั่นในตัวลูกว่าลูกจะผ่านเวลานี้ได้….อย่างดี…
หลังจากผ่านไปได้แค่คืนเดียว ลูกก็บอกกับแม่ว่าลูกจะสู้ต่อ เดินทางตรงไม่ได้ลูกก็จะเดินอ้อม
แม่ฟังด้วยความรู้สึกดีใจ ไม่ใช่ดีใจที่ลูกจะสู้ต่อ แต่ดีใจที่ลูกไม่ฟูมฟายนาน ล้มแล้วรีบลุกด้วยตัวเอง
ลูกของแม่เข้มแข็งกว่าที่แม่คิดไว้มาก ลูกขอลุ้นโควต้าของ รร.นส. ทบ ลูกถามแม่ว่าคุณพ่อกับแม่จะว่าอะไรไหมถ้าลูกจะเข้าเรียนนายสิบ
คุณพ่อถามลูกกลับว่า ลูกพร้อมจะไปขัดห้องน้ำให้คนอื่นไหม ลูกยืนยันหนักแน่นว่า พร้อมครับ
เพียงเท่านี้เราก็พร้อมจะให้ลูกได้เดินตามเส้นทางที่ลูกปรารถนามาแต่เยาว์
ตลอดระยะเวลา 1 ปีในรั้ว รร.นส.ทบ. ลูกต้องพบกับบททดสอบชีวิตที่สาหัสมากต้องจากบ้านจากคนที่ลูกรัก ละทิ้งความสะดวกสบายทุกอย่าง เกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะแพ้พิษแตนอย่างรุนแรง ต้องฝึกหนัก เหนื่อยจากฝึกก็ต้องอ่านหนังสือเพิ่มเติม
ลูกได้พบกัลยาณมิตรที่ปลุกปลอบใจให้สู้ต่อในยามที่ลูกท้อแท้จนเกือบถอดใจ ลูกมีเพื่อนจากทั่วทุกภูมิภาคที่สอนให้ลูกได้เรียนรู้วิชานอกห้องเรียน เผชิญกับความลำบากเมื่อต้องกักตัวในยามที่เพื่อนรักกลายเป็นผู้ติดเชื้อโควิด ลูกไม่ได้ร่วมฝึกภาคสนาม
นั่นทำให้คะแนนรวมทั้งปีของลูกต่ำลง
ลูกเครียดมาก แต่ก็ยังสู้ยิบตา ลูกโชคดีที่ได้ผู้บังดับบัญชาที่พร้อมสนับสนุนกำลังพล,ได้ช่วยหน่วยในหน้าที่ประธานและรองประธานชมรมมัคคุทศก็และชมรมภาษาอังกฤษโดยมีเพื่อนรักของลูกสลับตำแหน่งกันใน 2 ชมรมนั้น
ได้รับคัดเลือกให้ไปฝึกพลแม่นปืน แต่ต้องสละสิทธิ์เมื่อผลสอบและคะแนนเก็บทั้งปีออกมา ลูกได้โควตาลำดับที่ 50 ลูกก็ยังขอสู้ต่ออ่านหนังสืออย่างหนักทุกคืน
ในวันประกาศผลสอบ รร.ตท. ในส่วนของ รร.นส. ทบ. ลูกสอบวิชาการได้ลำดับที่ 2 เพื่อนรักของลูกก็ได้ลำดับที่ 3 ตามกันมาติด ๆ
สองหนุ่มได้ฝึกร่างกายบริหารกำลังและเวลาจนสามารถผ่านรอบสุดท้าย เข้าเป็นนักเรียนเตรียมทหารได้สมความตั้งใจและมุ่งมั่นตลอดมา
คุณพ่อบอกว่าลูกกับเพื่อนถูกกำหนดเส้นทางมาแบบนี้ให้ได้เรียนรู้กองทัพตั้งแต่ระดับล่างเป็นกระดูกสันหลังที่แข็งแกร่งของกองทัพ
ต่อไปลูกก็จะมี พี่, เพื่อนต่างเหล่า, น้อง, รวมไปถึงผู้บังดับบัญชา ขอให้ลูกนำประสบการณ์ชีวิตที่ลูกได้รับ มาปรับใช้เมื่อลูกทำงาน ทำกองทัพให้เป็นกองทัพเพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์และประชาชน ต้องยึดมั่นในคำปฏิญาณต่อหน้าพระบรมรูป
“ข้าจะรักษามรดกของพระองค์ท่านไว้ด้วยชีวิต“
เป็นทหารที่ดีของชาตินะครับ ทหารน้อยของแม่
แม่หนู 11224
ปิยวดี นวพิตร ผู้ปกครอง นตท.ยศวัฒน์ นวพิตร ผู้ปกครอง นตท. ตอน 12 เลขที่ 24
