ไม่ชัดไม่ชัก ชักแล้วต้องยิง
พ.ต.อ.สุรพงษ์ ชาติสุทธิ์ รองผบก.สส.บช.น.
จากเด็กหนุ่ม อ.โกรกพระ จบโรงเรียนชายนครสวรรค์ ก้าวเท้าเข้าเตรียมทหาร สู่รั้วสามพราน จบ นรต.50
ปี 2540 บรรจุเป็นรองสารวัตรสอบสวน สน.ดุสิต ก่อนขึ้นเป็นสืบโรงพัก ทำงานสัมพันธ์อยู่กับม็อบ
โชคะตาพาไปเจอรุ่นพี่ๆสืบ 1 ก็ได้มาทำงานด้วย ตอนนั้น บิ๊กโก้-พล.ต.ท.สฤษดิ์ชัย อเนกเวียง อดีตผู้ช่วยผบ.ตร.เป็น ผกก.สืบ 1
ได้ประสบการณ์ ได้ทำคดีสำคัญๆ อาทิ คดีหมอผัสพร
ขึ้นจากสืบ 1 เป็นสารวัตรเข่ง ถูกเตะไปอยู่ สภ.คำตากร้า จ.สกลนคร ปี2551 ไปอยู่ 2 เดือน เลยขอลงใต้ไปอยู่กับนายเก่า นายโก้ รองผบก.น.8 ที่ลงไปช่วย ศปก.ส่วนหน้า ยะลา
เดอะโก้ นักสืบบิ๊กเนมให้ดูเรื่องสืบสวนเกี่ยวกับคดีระเบิด อยู่จนเป็น รอง ผกก.และ ผกก. แต่ตอนเป็นรอง ผกก. ไปขึ้นที่สภ.สังคม จ.หนองคาย แล้วสไลด์กลับไปเป็นสืบ ศชต.
ปี 2557 ขึ้น ผกก.สภ.ตันหยง จ.นราธิวาส ช่วยปาดี ย้ายมาระแงะ เป็นรอง สว.11 ปี ไปอยู่ใต้ 11 ปี แล้วขึ้น รอง ผบก.ป.ปี 61
ช่วงเป็นผกก.สภ.ระแงะ เป็นข่าวดัง โจรใต้บุกยิงหน้าโรงพัก พ.ต.อ.สุรพงษ์เล่าถึงวินาทีชีวิตให้ฟัง
“ผมยืนหันหน้าออกไปทางถนน เห็นมันมาแล้ว เห็นอยู่คนเดียว เพราะลูกน้องหันหลังให้ถนนก็ผลักโพเดี้ยมแล้วทิ้งตัว เรียกลูกน้องหมอบ ลูกน้องก็จะมีกำแพงช่วยอยู่ส่วนหนึ่ง”
นาทีนั้นก็คิดว่าโดนแล้ว ร้อนๆที่หน้า ก็นิ่งนิดหนึ่ง แล้วพลิกตัวกลับขึ้นมา ไม่มีเลือดไหล แต่รู้ว่าเฉียดไปนิดเดียว
ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร ก็คว้าปืนตามกันไป ถ้าไม่มีชุดระวัง อาจจะสูญเสียมากกว่านี้ ถือว่าชุดระวังตอบโต้ช่วยได้เยอะ จากนั้นออกหมายจับผู้ก่อเหตุได้ครบหมด
เหตุการณ์นั้นถือว่าหนักสุด มีลูกน้องเสีย 1 สาหัสอีก 1 เสียดวงตาไปข้างหนึ่ง
ถามถึงเรื่องปืนที่ใช้ รองผู้การนักสืบเล่าให้ฟัง
กระบอกแรกที่ใช้ CZ 75B 9 มม. ใช้เพราะลูกดก 15+1 ใช้ตั้งแต่เป็น ร.ต.ต.
กระบอกแรกที่ใช้ CZ 75B 9 มม. ใช้เพราะลูกดก 15+1 ใช้ตั้งแต่เป็น ร.ต.ต.เป็นปืนเหล็กที่แม่นมาก ใช้ติดตัวตลอด ตั้งแต่เป็นรองสืบ อันนั้นเข้ามือมากเลย มีวิฯ มีอะไร ก็ใช้ตัวนั้น ไปอยู่ใต้ ก็ยังใช้อยู่
แต่ตอนนี้ใช้ Sig Sauer P320 ของ ผบ.จักรทิพย์ ใช้ตอนอยู่ใต้ เพราะอันเก่าเป็นปืนเหล็กมีปัญหาเรื่องติดขัด เพราะที่ใต้มันชื้น
เพิ่งมาเปลี่ยนก็ใช้มายาวเลย ปัญหาเรื่องการดูแลรักษาดีกว่า ลูกก็ดกเหมือนกัน แต่ไม่ใช้Glock เพราะมันไม่เซฟ ความคิดผมนะ แต่เปลี่ยนกระสุนนะ ใช้หัวระเบิดทุกลูก
ปัญหาปืนไม่ได้อยู่ที่ประสิทธิภาพ อยู่ที่ว่าเราได้ยิงรึเปล่า
อย่างเคสที่โดนยิงหน้าโรงพัก ไม่ได้ยิงเลย เพราะนอกจากปืนแล้ว การฝึกฝนต้องดี สติต้องดี การตอบโต้อะไรต่างๆ
เพราะฉะนั้นที่ใต้ เขาเน้นการฝึก เอาลูกน้องไปฝึก ยิงปืน พกปืน สอนท่าทางต่างๆ เพราะเอาเข้าจริงๆ มันไม่ทันขนาดเห็นๆ ยังไม่ทันเลย 5 วินาที แค่เราเห็น ต้องทิ้งตัวแล้ว ถ้าไม่ทิ้งตัวก็เรียบร้อย
ส่วนปืนแบ็กอัพ เป็นลูกซอง derya 8 นัดของตรุกี คือเอาเคสบทเรียนที่โดนยิงหน้าโรงพัก
ถ้าเป็นM4 ลูกน้องยิงไป 30 นัด ก็จริง แต่โอกาสหวังผลมันน้อย ต้องใช้ในกรณีที่เราตั้งใจไปยิงเขา
แต่ถ้าใช้ในกรณีฉุกเฉินทำงาน เข้าปิดล้อม จะใช้ตัวนี้ ใช้เองด้วย ให้ลูกน้องเอาไปใช้ด้วย ทีมหนึ่ง 4-5 คน ต้องมีลูกซองสักกระบอก
ใช้ตัวนี้ เพราะคนที่เล่นปืนเขาแนะนำ ก็โอเค. มั่นใจกว่าM4 คือM4 ก็ดี แต่มันเป็นปืนใช้ทำงานแบบที่เรารู้เป้า ไปลาดตระเวน ยิงหนัก แรง แม่นจริง
แต่ถ้าระยะประชิดต้องลูกซอง เพราะเราไปหลายคนอยู่แล้ว
หลักการใช้ปืนส่วนตัวผมคือ ไม่ชัดไม่ชัก ชักแล้วต้องยิง เพราะปืนเดี๋ยวนี้ถ้าชักออกมาแล้ว มีแต่ปัญหา แล้วปืนทำให้คนใจร้อน
ถ้าคนไม่รู้จักปืน ไม่น่าใช้ มีแต่เรื่อง
อย่างตำรวจเอง ถ้าไม่แต่งเครื่องแบบ หรือไม่ไปทำงานจริงๆ ก็พยายามไม่ใช้
โรนิน4/1/63
