ขอบคุณเจ้าของบทความ ตำรวจใกล้เกษียณคนหนึ่งฝากถึงรุ่นน้อง
อ่านแล้วชอบเลยขออนุญาตเอามาให้อ่านต่อกันครับ
(#)มันเป็นความจริงของชีวิต…
เราตามจับลูกใครต่อใครเพื่อคืนลูกสู่อ้อมอกครอบครัว แต่เราบ่มเพาะอาชญากรให้เกิดขึ้นในครอบครัวเราเอง
เราไปยืนให้การจราจรปกป้องลูกคนอื่น แต่เราไม่เคยแม้แต่จะไปส่งลูกที่โรงเรียน
เราช่วยชีวิตใครหลายๆคนที่เราไม่รู้จัก แต่เราไม่เคยได้ไปเฝ้าดูแลลูกเราเมื่อยามป่วยไข้
เราส่งคนในครอบครัวของเขากลับถึงบ้านของเขาอย่างปลอดภัยในทุกเทศกาล แต่เราไม่เคยได้มีความสุขพร้อมหน้าพร้อมตาในทุกเทศกาล
เราเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อช่วยชีวิตผู้อื่น เมื่อบางครั้งต้องตามจับคนร้าย ไม่ได้กลับเข้าบ้านเป็นเวลาเเรมเดือนจนกว่าจะจับคนร้ายได้ จนเราลืมนึกถึงว่าถ้าเราตายไปใครจะดูแลครอบครัวเรา
นี่คือชีวิตตำรวจอยากให้ท่านข้าราชการตำรวจ ที่ทุ่มเทกับงานจนลืมไปว่ามีคนที่จะต้องดูแลอีกก็คือ “ครอบครัว”
จาก… รุ่นพี่ที่อายุราชการเหลือน้อยฝากบอกถึงน้องๆ ตร. ทุกๆท่านครับ จากใจ ก่อนที่ท่านจะไม่เหลือครอบครัวให้ดูแล เมื่อถึงวันนั้น ขอบคุณครับ
เท่าที่ผ่านในชีวิตรับราชการ ตร. เห็นแต่นายมาแสวงผลประโยชน์ ไม่เคยมาเพื่อพาองค์กรให้ดีขึ้น สมแล้วที่สังคมเขาไม่ยอมรับ ตร.
แต่ก็สงสาร ตร.ที่ดีๆ ในหน่วยงาน ตร. คนดีมีน้อยย่อมแพ้ทาง ตร.เลวๆๆๆๆ
