Friday, December 6, 2024
More
    HomeStories About Meความสง่างามผมหายไปไหน…

    ความสง่างามผมหายไปไหน…

     

    ……ความสง่างามผมหายไปใหน…

    ……วันนี้ผมต้องขอบคุณตัวเองที่ได้เดินทางไปรับปืนด้วยตัวเองวันนี้
    ……ได้สัมผัสบรรยากาศจริง
    …เจอเหตุการณ์จริง

    ผมรู้สึกสงสารอาชีพของผมเป็นอย่างมาก ที่ทุกคนยกย่องว่าผู้พิทักษ์สันติราษฎร์

    นี้เป็นปรากฏการณ์ที่ตำรวจไทยต้องจ่ายเงินเองเพื่อมีไว้ใช้ชึ่งอาวุธยุทโธปกรณ์สำหรับใช้ป้องกันชีวิตและพิทักษ์ทรัพย์สินของประชาชน

    แต่ทุกท่านรู้ไหมครับ
    ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ต้องออกสตางค์ซื้ออาวุธปืนเองเพื่อมาปกป้องพิทักษ์รับใช้ปวงประชาเอง…มีใครรู้บ้างไหม

    ………แถมยัง ต้องมานอนค้างอ้างแรม ตามข้างๆอาคาร
    เพื่อรอแย่งชิงการต่อคิวแบบทุลักทุเล เหมือนคนแย่งชิงกันอะไรสักอย่าง

    …เห็นเเล้วสมเพชเวทนาตัวเอง

    …ความสง่างาม ความสมเกียรติ และศักดิ์ศรีในการเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ของตัวผมเองเริ่มมองไม่เห็น

    เห็นแต่ละคนทุลักทุเล เร่งรีบ รีบร้อน แถมพื้นที่ดำเนินการ แออัดยัดเยียด
    จนไม่รู้จะแก้ปัญหา อย่างไรได้แล้ว

    …………ผมเดาว่า ทุกคนๆก็คงคิดคล้ายๆกับผม
    เห็นแล้ว ผมรู้สึกสึกอายองค์กรอื่นเขาจริงๆครับ

    ……ผมเลยถามตัวผมเอง นี่หรือผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
    ถึงแม้ผมจะได้ปืนกลับมาบ้านด้วยเงินของตัวเองทุกบาททุกสตังค์

    ………และต้องขอขอบคุณท่านผบ.ตร.ในอดีต1ท่านและผบ.ตร.ในปัจจุบัน
    ที่พยายามดันโครงการนี้ให้สำเร็จลุล่วงได้ปืนมาขายให้ตำรวจได้ในราคาย่อมเยาว์กว่าหน่วยงานอื่น
    แต่ผมว่า ศาสตราวุธเป็นของศักดิ์สิทธ์และต้องติดตัวตำรวจไปจนตายก็ว่าได้

    …ขอให้จัดการมอบให้สมเกียรติ ให้สมกับศักดิ์ศรีคำว่าผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ มากกว่านี้หน่อยได้ไหมครับเจ้านายทั้งหลาย

    ……ผมจะได้มีความภาคภูมิใจกับองค์กรผมบ้าง

    ………จากตำรวจชั้นผู้น้อย ที่ทุลักทุเลในการไปขอรับปืนวันนี้ครับ
    ขอบคุณครับ

    RELATED ARTICLES
    - Advertisment -

    Most Popular

    Recent Comments