โลกสวยหลบไป
ตำรวจวิ่งซื้อตำแหน่งจริง ?
คอลัมน์ อาชญา (ลง) กลอน
โดย…ธนก บังผล
ในบรรดาข่าวลวง-ข่าวจริงในสยามประเทศนี้ มีเรื่องตำรวจวิ่งซื้อตำแหน่งนี่หละที่นินทากันทุกวงเสวนาแล้วอ่อนอกอ่อนใจเป็นที่สุด ยิ่งถ้าปีนั้นกว่าโผจะคลอดดึงแล้วดึงอีก เจ้ากรมรั้วปทุมวันอาจจะปฏิเสธได้ว่าไม่มีอะไรในกอไผ่ แต่ถ้าหากหันไปมองข้างหลังก็จะพบว่าฝุ่นยังตลบอบอวล
อารมณ์ “อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ”
ถามว่าผมเคยเห็นกับตาหรือไม่ที่เขารับเงินกัน…ไม่เคยครับ แต่เคยนั่งร่วมวงกับระดับบิ๊กเขาคุยเรื่องนี้เป็นจริงจังหลายปีมาแล้ว
ในวิชาวิ่งที่ตำรวจต้องเรียนรู้นั้นมีอยู่ 3 สายหลักๆ สายแรก ผู้ใหญ่ นาย นักเลง ผู้มีอิทธิพล สายนี้มีบุญคุณกันชัดเจน ให้นายช่วยต่อกันเป็นทอดๆบ้าง หรือให้ผู้ใหญ่ดำเนินการ เรื่องเงินเรียกว่าต้องถึงเพราะเสียหลายทอด ส่วนใหญ่ที่วิ่งสายนี้นั้นระดับนายพล จะเห็นได้ว่าโผออกยากนิดนึงแต่ไม่ถูกดึงถูกเปลี่ยนกลางทางให้เสียอารมณ์ ยกเว้นแต่เส้นระดับนายจะแข่งกันเอง
สายที่ 2 สายนักการเมือง ใครรุ่นใครเก่งแค่ไหนถ้ามาอยู่ผิดยุคสมัยรัฐบาลแล้วโอกาสจะถูกดอง ถูกเตะไปอยู่ชายแดนมีสูง สายนี้เขี้ยวลากดินเพราะต้องใช้ทั้งคอนเนคชั่นและเงิน ระดับนี้สามารถเห็นกันอยู่ทั่วไปตั้งแต่ระดับสารวัตรไปยังผู้บัญชาการ เพราะนักการเมืองมีทุกระดับ
สายที่ 3 สายพระ ว่ากันว่าพระเครื่องที่ว่าขลังก็ยังสู้พระเป็นๆไม่ได้ ต่อให้แขวนพระดังแต่ถ้าเจอสายพระเอ่ยปากขอบิณฑบาต สายนี้มักไม่พลาด
ใน 3 สายนี้ สายที่มีปัญหามากที่สุดคือสายนักการเมือง หรือที่เรียกว่าไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ เด็กใครถูกใครถีบคนฝากรู้ได้ชัดเจน ที่ออกมาเต้นแร้งเต้นกาว่าตรงนั้นตรงนี้มีวิ่งเต้นซื้อตำแหน่ง ก็อาจเป็นเพราะตั๋วของตัวเองขาด หรือถูกเด็กคนอื่นปาดหน้า
สายนี้วุ่นวายเพราะเมื่อตำรวจไปสัมพันธ์กับนักการเมืองแล้ว ผลประโยชน์ต้องมาก่อน และทำให้ “คนทำโผ” เปลี่ยนมือไปเรื่อยๆ
ไม่แปลกหากมือประสานสิบทิศอย่างซูเปอร์โจ๊ก พล.ต.ต.สุรเชษฐ์ หักพาล ผู้บังคับการ กองบังคับการสายตรวจและปฏิบัติการพิเศษ (191) จะถูกกล่าวขวัญถึงในปัจจุบัน
ไม่ใช่แค่ปัจจุบันด้วยซ้ำ ว่ากันว่ามีการร่างโครงสร้างในอนาคตขึ้นมารองรับซูเปอร์โจ๊ก ให้กลับเข้าไปดำรงตำแหน่ง ผู้บัญชาการตำรวจท่องเที่ยว
แต่เมื่อนักการเมืองออกมาร้อนตัว ก็ย่อมมีเสียงสะท้อนกลับ ในอดีตเมื่อครั้งที่มีการเลือกตั้ง มี สส.นั้น เม็ดเงินสะพัดไปกับการซื้อเสียงเช่นเดียวกันกับข่าวลือการซื้อตำแหน่งประเด็นสำคัญคือ มีคนที่รู้ว่ามีการซื้อกันจริงๆคือ คนรับกับคนจ่ายเท่านั้น
ความอ่อนด้อยในการตรวจสอบปัญหา คือ การซื้อเสียงที่นโยบายการเลือกตั้งห้ามไม่ให้จำหน่ายสุราและจัดงานรื่นเริงในคืนก่อนเลือกตั้ง ที่ช่างล้าหลัง โดยหารู้ไม่ว่าคนที่จะจ่ายเขามีวิธีการจ่ายในทางอื่น ไม่ใช่มาจ่ายกันต่อหน้าต่อตาบนโต๊ะจีน เขาจ่ายเมื่อเขาได้เป็น สส. เท่านั้น
ไม่เหมือนตำรวจที่ต้องจ่ายก่อนโดยไม่รู้อนาคตด้วยซ้ำว่าจะได้หรือไม่ได้ เงินกินเปล่าเหล่านี้เป็นเงินใต้ดินที่ไม่ผ่านธุรกรรมใดๆ
เมื่อมีการเปิดบัญชีทรัพย์สินรัฐมนตรีบางคนจึงพบว่าร่ำรวยขึ้นมีเงินฝากในธนาคารหรืออสังหาฯ โดยไม่มีเหตุผล
กล่าวกันตามตรง ตราบใดที่การเมืองไปวุ่นวายกับตำรวจ ประเด็นการซื้อตำแหน่งก็จะยังคงมี
เรื่องที่จะมาขอให้นายกรัฐมนตรีแก้ปัญหานั้น เป็นเรื่องของคนช่างฝันหวานโลกสวยเหมือนเดินอยู่กลางทุ่งลาเวนเดอร์ยิ่งนัก
