ห้วงสัปดาห์ที่ผ่านมา แฟนเพจคงเห็นข่าวตำรวจ 191 บุกเข้าช่วยเด็กสาวถูกพ่อแท้ ๆ กระทำชำเรากักขังหน่วงเหนี่ยวจนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย
สร้างความสะเทือนใจต่อสังคมอย่างมากกับเด็กสาวหนึ่งคนที่ประสบเหตุการณ์นี้เป็นเวลา 6 ปี
หนึ่งในเจ้าหน้าที่ที่เร่งให้การช่วยเหลือ คือ ส.ต.ท.วรชัย ศิริอัฐ ผบ.หมู่ งานสายตรวจ 1 หรือ บุ๊ค
วันนี้เราจะมาพูดคุยถึงเรื่องราวเหตุการณ์วันนั้น และ มาพูดคุยสบาย ๆ ตามสไตล์ Police Cute Boy
เราเลยขอให้บุ๊คเล่าย้อนเหตุการณ์วันนั้นก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง บุ๊คเล่าว่า
ผมกับเพื่อนร่วมงาน (ส.ต.ท.นฤชิต กอพงษ์ ผบ.หมู่งานสายตรวจ 1) https://policenewsvarieties.com/เพราะไม่ละความพยายาม-จึ/?fbclid=IwAR1OyviDyZFl-nPhyf3NRW4lbgK2W-zIsgiXGlQHSwaC42cdLtiDP7BoIV0 ลงพื้นที่ในเขตที่รับผิดชอบ ขณะนั้นอยู่ใกล้กับบริเวณ สน.บางเขน
พบเด็กหญิงอายุ 13 ปีเดินร้องไห้อยู่ซึ่งดูผิดสังเกต ได้ความว่าพี่สาวของตนโดนพ่อแท้ ๆ กระทำชำเราและกักขังไว้ที่ห้องพักทุ่งสองห้อง ก่อนยื่นสมุดโน้ตที่เขียนตัดพ้อไว้ด้วยข้อความที่หดหู่เต็มไปหมด รีบรายงานไปยังผู้บังคับบัญชาเข้าสู่กระบวนการทางกฎหมาย
สภาพจิตใจของสองพี่น้องที่บอบช้ำจากคนใกล้ตัวรวมถึงระยะเวลาที่ประสบเป็นหลายปี ความหวาดระแวง ทำให้ต้องพูดคุยกับน้องอย่างใกล้ชิด
บุ๊คเลยต้องพยายามพูดคุยให้น้องสองคนคิดว่า ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าสิ่งที่เจอ เพื่อให้พี่น้องสองคนได้หลุดพ้นจากความทุกข์และคดีเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมต่อไป
เคสนี้เรียกได้ว่า สะเทือนใจเป็นอย่างมากกับเหตุการณ์ที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสังคมไทย โดยเฉพาะเกิดขึ้นกับเยาวชนเปรียบดังผ้าขาวที่จิตใจต้องบอบช้ำตั้งแต่วัยเยาว์
ต้องขอชื่นชมการทำงานของ ส.ต.ท.วรชัย (บุ๊ค)กับส.ต.ท.นฤชิต เพื่อนร่วมงาน ที่ลงพื้นที่เหตุตลอดจนทำให้สองชีวิตได้หลุดพ้น
วันนี้เราเลยขอมาสัมภาษณ์เส้นทางชีวิตบุ๊คกันสักเล็กน้อยถึงการทำงานและเรื่องราวส่วนตัว
ต้องบอกว่าแค่เปิดมาก็ประหลาดใจสุด ๆ
เห็นเป็นตำรวจแบบนี้ จริงแล้วบุ๊คจบสายออกแบบมาโดยเฉพาะ เป็นสายที่ดูจะไม่มีทางมาบรรจบกันได้กับอาชีพตำรวจได้ จากงานศิลป์ที่เน้นความคิดสร้างสรรค์สู่งานลงมือที่เน้นปฏิบัติจริง
บุ๊คบอกว่าที่เลือกเข้ามารับราชการตำรวจนี้ ส่วนหนึ่งเพราะอยากแบ่งเบาภาระคุณพ่อคุณแม่ ด้วยความเป็นลูกชาย อยากมีหลักประกันที่มั่นคงในชีวิตให้คุณพ่อคุณแม่ได้สุขสบาย
ด้วยการตัดสินใจที่เด็ดขาดว่าจะเริ่มสายนี้ บวกกับเป็นคนที่ตั้งใจทำทุกอย่างให้เสร็จสมหวังในครั้งเดียว ทำให้บุ๊คสอบติดตำรวจตั้งแต่ครั้งแรก
พอได้ปฏิบัติงานในฐานะตำรวจ ด้วยความที่เป็นคนมุ่งมั่นชอบทำอะไรให้สุดกำลัง ทำให้บุ๊คถือคติว่า
“เกิดมาได้เป็นตำรวจครั้งเดียวก็ขอทำให้ดีอย่างที่สุด”
ผลลัพธ์คือการทำงานในเส้นทางนี้บุ๊คไม่เคยบกพร่อง การันตี
เวลาว่าง ๆ ของบุ๊ค เรียกได้ว่าเป็นงานคลายเครียด และ เป็นงานอดิเรก ที่สร้างสรรค์และสร้างมูลค่า บุ๊คบอกว่า
แค่มีคอมพิวเตอร์ อินเตอร์เน็ตที่ไหนบุ๊คก็สามารถทำงานได้ บุ๊คมักใช้เวลาว่างจากงานมาออกแบบผลิตภัณฑ์ซึ่งเรียกว่าเกิดประโยชน์สุด ๆ เพราะนอกจากสร้างมูลค่าสินค้านั้นแล้ว ยังเป็นการต่อยอดกับความรู้ที่ได้มาอย่างไม่สูญเปล่า
บุ๊คยังทิ้งท้ายด้วยว่า บั้นปลายชีวิตที่ฝันไว้คือการเปิดอู่ซ่อมรถยนต์
ฟังแล้วก็อึ้งในความหลากหลายของบุ๊ค ไหนจะจบออกแบบมาทำงานตำรวจ ที่มีฝันอยากเปิดอู่รถคงเพราะความหลงใหลในเครื่องกลบวกกับชอบงานฝีมือ ทางเราก็ขอสนับสนุนทุกความฝันของหนุ่มคนนี้จ้า
จบเรื่องงานที่ต้องปรบมือและขอให้บุ๊คยึดถือเป็นแบบอย่างที่ดีแล้ว วกเข้ามาสู่เรื่องหัวจิตหัวใจกันสักหน่อย
บุ๊คเป็นคนที่ให้อิสระกับชีวิตตนเอง พอโตขึ้นมุมมองความรักก็ปรับเปลี่ยนไป
บุ๊คบอกชอบคนเก่งขอแค่มีความเป็นตัวของตัวเอง แค่นี้ก็เพียงพอแล้วจ้า
“ศุพิต พ.” บันทึก 2/4/66
