Enjoy The Hit By นาย ต.
ก๊อกๆๆ ผ่างๆๆ สวัสดีครับทุกท่าน นาย ต. ได้ข่าวว่าเข้าฤดูฝนอย่างเป็นทางการ ฝ
เอ่อ…เขายกเว้นกทม.ไว้หรือเปล่าครับนี่ ร้อนจนปรอทจะแตกแทบทูกวัน..(บ่นไปเรื่อยเปื่อย555)…
นาย ต.มีเรื่องมาบอกกล่าวเล่าสิบเกี่ยวกับเส้นทางนักเรียนนักกีฬา ว่า อยากให้ผู้ปกครองได้คิดได้ตรึกตรองเรื่องการวางแผนอนาคตกอล์ฟ กับการเรียนให้ดี
ในปัจจุบันมีมากมายหลายวิธี ไม่ว่า ผลงานจากการแข่งขันรายการต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศ
การส่งโปรไฟล์เองโดยตรง และถ้าต้องการไปต่างประเทศ อาจต้องใช้บริการของเอเจนซี่ พร้อมผลลำดับคะแนนจาก WAGR มาประกอบ…
เตรียมตัวไว้แต่เนิ่นๆครับ …เริ่มต้นจาการการวางแผนเลือกแข่งขันในระดับเยาวชนในตรงเป้าหมาย ว่าแข่งเพื่ออะไร ได้ประโยชน์อะไรบ้างจากการแข่งขันรายการนั้นๆ…
เพราะจะทำให้ท่านประหยัดค่าใช้จ่ายไปอีกมากโขอยู่ครับ…
สำหรับเรื่องกอล์ฟระดับโลกและสัปดาห์นี้ ติดตามชมกอล์ฟในศึกพบการกลับมาของแชมป์เก่าอย่าง จอน ราห์ม และทัพนักกอล์ฟระดับโลก
ในการแข่งขันสุดยิ่งใหญ่แห่งปี ณ สนาม มิวฟิลด์ วิลเลจโอไฮโอ สหรัฐอเมริกา ชอบใครเชียร์ใครก็ส่งใจไปครับ
ครั้งนี้นาย ต. จะแนะนำให้รู้จักกับพ่อหนุ่มอารมณ์ดีหนวดงาม มากฝีมือ
“น้องธีร์”นายภัทรพันธุ์ ติระตระกูลเสรี
เกิดเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2548 ปัจจุบันอายุ 15 ปี ศึกษาอยู่ Ruamrudee International School G. 10
เป็นลูกชายคนเล็กของคุณพ่อภัควัฒน์. ติระตระกูลเสรี อาชีพ ค้าขาย และคุณแม่รัตนาภรณ์. ติระตระกูลเสรี อาชีพแม่บ้าน มี พี่สาว 1 คน นางสาววิภาวี ติระตระกูลเสรี....
จุดเริ่มต้นในการเล่นกอล์ฟของธีร์ คือตั้งแต่เล็กๆอายุได้ประมาณ 5 ขวบ
ด้วยความที่คุณพ่อเป็นนักกอล์ฟฝีมือดี มักจะพาน้องธีร์ไปสนามไดร์ฟกอล์ฟกับคุณพ่อเกือบทุกครั้ง อยากลองตีให้ไกลเหมือนคุณพ่อบ้าง จึงบอกคุณพ่อว่า
“คุณพ่อครับ ผมอยากลองตีกอล์ฟบ้างครับ”
ด้วยความที่อยากให้ลูกชายเป็นนักอล์ฟอยู่แล้วจึงเข้าแผน คุณพ่อรีบไปหาซื้อไม้กอล์ฟพลาสติกให้เริ่มตีก่อน….
หลังจากได้ลอง น้องธีร์ก็ยังไม่ชอบกีฬากอล์ฟนัก แต่คุณพ่อคุณแม่ก็พยายามให้ลูกพยายามเปิดทีวีเกี่ยวกับเรื่องกอล์ฟ ธีร์จะหันหลังให้ทีวี และก็ไม่ยอมดู
แต่ถึงจะยังไม่ชอบ แต่ก็ไปไปสนามซ้อมประมาณห้าถึงหกวันต่อสัปดาห์…
หลังจากนั้นประมาณ 6 เดือนจึงให้เริ่มลงแข๋งในรายการแข่งกอล์ฟเยาวชน แมทช์แรกเละตุ้มเป๊ะจนน้องธีร์บอกว่า
“จะไม่ตีแล้ว ไม่อยากตี”
แต่คุณพ่อคุณแม่ไม่ยอมแพ้ พยายามหาแมทช์แข่งและสมัครแข่งขันให้เรื่อยๆ โดยไม่ได้บังคับ แค่บอกว่า
“สัปดาห์นี้มีแข่งรายการนั้นรายการนี้นะ”
แล้วก็มึนๆไป..
หลังจากนั้นไม่นานประมาณ2-3.ปี น้องธีร์เริ่มฉายแววเก่ง
หลังจากใช้เวลาฝึกซ้อมมากขึ้น แข่งขันมากขึ้น ได้รู้จักเพื่อนๆในวงการกอล์ฟมากขึ้น ก็เริ่มชอบกอล์ฟ..และพัฒนาฝีมือตนเองขึ้นเรื่อยๆ จนได้ติดเป็นนักกีฬาของทีมของโรงเรียนมาตลอด
รางวัลที่ภาคภูมิใจที่สุดของน้องธีร์คือล่าสุด สามารถคว้าแชมป์รายการช้างAMG เพราะทำอันเดอร์สนามได้
จุดเด่นของน้องธร์ คือ ไดร์ฟได้ไกลมาก และสามารถ เล่นลูกสั้นได้ดีมาก
อนาคตน้องธีร์มีแผนในเบื้องต้นว่า อยากไปอเมริกากับญี่ปุ่นเพื่อเรียนและแข่งกอล์ฟ และถ้ามีโอกาสที่ดีในอนาคตเพิ่มเติมก็ยังมีความหวังลึกๆว่า
“อยากเป็น โปรที่ได้ไปแข่งขันในระดับPGA เหมือนไทเกอร์ วูดส์”
ไอดอลของเขานั้นเอง....
คุณพ่อและคุณแม่มีข้อคิดหรือคำพูดที่สร้างกำลังใจให้กับน้องธีร์ที่พูดกันเป็นประจำคือ
“ยักษ์คงเริ่มตื่น เหมือนไทเกอร์วู๊ด ที่พร้อมกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง”
ในคำสอนต่างๆของครอบครัว คุณพ่อ ยังแทรกธรรมะให้ธีร์ไว้เป็นคำขวัญประจำตัว คอยเตือนตนเองเสมอนั่นก็คือ
“ อัตตาหิ อัตตโนนาโถ”
แปลได้ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนทุกย่างก้าวในชีวิต จะต้องต้องเดินได้ด้วยตัวเค้าเอง
สุดท้ายท้ายสุด คุณพ่อขอฝากถึงวงการกอล์ฟ ว่า
“อยากให้ผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการ ช่วยกันสนับสนุนเยาวชน เช่น ให้สนามกอล์ฟ สนามไดร์ฟ ต่างๆ
คิดราคาออกรอบให้ถูกกว่านี้เพื่อเยาวชนจะได้ออกรอบได้บ่อยขึ้น หลากหลายสนามมากขึ้น เพื่อจะได้พัฒนาฝีมือและมีประชากรกอล์ฟเยาวชนเก่งๆมากขึ้น”
อันนี้เป็นเรื่องที่ พ่อแม่ผู้ปกครองทุกคนต้องการเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งจริงๆแล้วนาย ต.เห็นด้วยอย่างยิ่ง
แต่มันจะทำให้ผู้ประกอบการสามารถช่วยเหลือสนับสนุนได้มากกว่านี้ ถ้าภาครัฐสามารถจัดสรรงบประมาณมาช่วยทางสนาม ในเรื่องของการสนับสนุนเยาวชนบ้าง
สนามก็จะสามารถให้โอกาสกับเด็กเยาวชนเรามากขึ้นจริงไหมครับเจ้านายยย....
สัปดาห์นี้มีคำบางคำที่อยากจะบอกกับนักกีฬาและผู้ปกครองทุกท่านคือ
“จงให้เกียรติ์ตัวเองด้วยการให้เกียรติ์ผู้อื่นเสมอ” สวัสดี
