พล.ต.ท.ต่อศักดิ์ สุขวิมล ผบช.ก.
เป็นนายตำรวจยศใหญ่ใจบุญสุนทาน ว่างเมื่อไหร่ใส่ชุดขาวเข้าวัด สะพายย่ามเดินถือปิ่นโต เป็นลูกศิษย์พระ จนได้ชื่อเป็นมือปราบสายธรรมมะ
เมตตาธรรมของบิ๊กต่อ แม้แต่หมาวัด หมาข้างถนนยังสัมผัสได้
หลายภาพที่บิ๊กต่อโพสต์ในเฟซบุ๊กส่วนตัว เห็นถึงความเมตตาที่มีต่อสัตว์เลี้ยงเพื่อนมนุษย์ หยอกรัดฟัดเหวี่ยงกับหมาเหล่านี้เหมือนหมาเลี้ยงในบ้าน
“มันก็แปลก คือเวลาเจอพวกหมา แมว หรือพวกหมาที่มันดุๆ แต่เวลาเจอ เราเรียกเขา เขาก็เข้ามาหา คนอื่นมันไม่ไป
พี่ว่า จิตสัมผัสของเขามันก็คงต้องมี เขาคงรู้ว่าเราเมตตามากกว่า
ยิ่งที่วัดอย่างนี้ เจอมัน แล้วมันกระโดดขึ้นมา ดูสิ ไม่ได้รู้จักมันเลย….”
พล.ต.ท.ต่อศักดิ์ เล่าให้ฟังถึงเรื่องแปลกที่เกิดกับตัว
“ขนาดพระท่านบอก มันไม่เคยทำอย่างนี้กับใครนะ มันแปลกๆ มันกระโดดขึ้นมา ไม่รู้จักเลย
มันอยู่เป็นไง หมามันอยู่เป็น แต่คนมันไม่รู้ คนมันสัมผัสไม่ได้.….”
พูดจบบิ๊กต่อถึงกับหัวเราะชอบใจ
มันไม่เป็นเฉพาะพี่นะ ลูกสาวพี่ 2 คน ก็เป็นนะ จะเป็นอย่างนี้เหมือนกัน เขาจะเข้ามาคลอเคลีย
ยิ่งลูกตาวลูกสาว คนเล็กนี่ มันจะเข้ามาคลอเคลีย เข้ามาหาเลย พี่ว่า แวว หรือรังสี หรือออร่า ของแต่ละคน สัตว์มันรับรู้
อย่างที่พี่บอก วันที่พี่พูดสั่งตายๆ(คดีทำร้ายนักการเมืองท้องถิ่นจ.ปทุมธานีเสียชีวิต) พี่ถึงบอกพี่ดนัย(รายการอินไซต์ไทยแลนด์) ว่าพี่
“ยุงผมยังไม่ตบเลย พาลูกน้องเข้าวัดเขาวา หมาแมวนะ มันยังเข้าหาผม มันยังรู้เลยว่า ผมมีจิตเมตตา…”
แต่ถ้าคนที่ด่าผมนี่ เขายังไม่สัมผัส จิตยังสู้หมาแมวนี่ไม่ได้เลย ถ้าคนที่ไม่ได้สัมผัสผม จะไม่รู้ หมาแมวที่ไหนมา จะให้ผมจูบแก้มมัน
นี่ไง ภาพพวกนี้มันสั่งหมาไม่ได้หรอก เฮ้ย นั่งเฉยๆ ยกมือมา(หัวเราะ)
ถามถึงหมานอกบ้านแล้ว ถามถึงหมาในบ้านที่บิ๊กต่อเลี้ยงบ้าง เจ้าตัวเล่าให้ฟังว่า
ที่บ้านพี่ มีพันธุ์บางแก้ว ตัวหนึ่ง โกลเด้นผสมลาบาดอร์ ตัวหนึ่ง เฟรนซ์บลูด็อก ที่หน้าบู้ๆ 2 ตัว รวมเป็น 4 ตัว
อีก2ตตัวที่เอาไปฝึก คือโกลเด้น ตอนนี้ยังฝึกอยู่ที่ค่ายนเรศวร รบพิเศษ เดี๋ยวจะเอาไปสกายต่อ อีกตัวหนึ่งฝึกเรื่องการสะกดรอยคนร้าย
คือหมานี่เราต้องแบ่ง เซนส์ของจมูกมันจะไม่เหมือนกัน ถ้าฝึกเป็นอีโอดี มันจะดมระเบิด ถ้าฝึกสะกดรอยติดตาม จะอีกแบบ แต่ละแบบจะไม่เหมือนกัน พี่เอาไปฝึกไว้ 2 ตัว เหมือนเข้าโรงเรียน
พี่เคยอ่านหนังสือ เขาว่าตั้งแต่เล็กๆ ต้องเอามือให้เขาเลียให้ได้ ให้เข้าปาก เขาจะจำจากลิ้น จากปาก จะจำเจ้าของได้จากตรงนั้น
เราผิวปากอย่างนี้ เขาไม่จำหรอก เขาจำแต่กลิ่น กับกลิ่นตัว ไม่เจอกันนาน พอเจอ เขาจะวิ่งเข้ามา กอด พันจะแทบทั้งตัว ที่ไปเรียนนี่ ขนาดไม่เจอ 2-3 เดือน มันจำได้
หมาพวกนี้มันต้องฝึก อย่างโกลเด้น เราฝึกเพื่อให้มันทำงานได้ด้วย ไม่ใช่เลี้ยงไว้เฉยๆ เราฝึกเขา เขาได้ไปอยู่โรงเรียน เหมือนเขาได้เล่นนะ
เหมือนเขาได้อาหาร ได้เล่น มีกิจกรรมให้เขา อยู่บ้านเรา ก็เอาแต่นอน ยุงกัด พยาธิขึ้นหัวใจ
อยู่นั่นเขาได้ฝึก ได้ออกกำลัง เหมือนได้ทำกิจกรรม จะมีวินัยเหมือนคน สั่งเขาหมอบๆ ทำท่ามือมันจะไป ถ้า
หมาไม่ได้รับการฝึก มันก็ ไม่รับคำสั่งเรา
ฝึกจะครบแล้ว แทงโก้ กับบราโว เดี๋ยวจะเอากลับมา….
