ประกวดเรียงความ “กว่าจะมาถึง…รั้วจักรดาว”โดยผู้ปกครองนตท.65
บ้านของเราอยู่อำเภอติดชายแดน เป็นอำเภอเล็กๆที่เงียบสงบ ไกลที่สุด จังหวัดเชียงใหม่
ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวข้าราชการ พ่อเป็นตำรวจชั้นประทวนที่รักอาแม่เป็นหมออนามัยอยู่ในชุมชนห่างไกล
ตอนลูกชายเล็กๆคุณยายมักจะเอาหมวกหม้อตาลของพ่อเอามาใส่ให้หลานเสมอ และบอกว่าโตขึ้นมาผมจะเป็นตำรวจเหมือนพ่อ..
ตอนเรียนอนุบาล คุณครูให้เขียนเล่าความใฝ่ฝันลูกชายก็จะบอกว่าจะเป็นตำรวจ..
ความรู้สึกตอนนั้นแม่คิดว่าลูกคงนึกอะไรไม่ออก เห็นพ่อทุกวัน เลยตอบไปอย่างนั้น
พอลูกเรียนชั้นม.ต้น แม่ได้ส่งเสริมให้ลูกเรียนเสริมทางด้านกีฬาเพื่อหากิจกรรมให้ลูกทำยามว่าง กีฬาที่ลูกเลือกคือ เทควันโด
ภาพที่แม่วาดฝันตอนนั้นคือจะเห็นลูกเป็นนักกีฬาเทควันโดที่ประสบความสำเร็จแค่นั้นแต่ด้วยสถานการณ์โควิตทำให้การเรียนด้านกีฬาต้องชะงักไป
จนมาถึงชั้น ม.3 ลูกมาบอกว่ามีความตั้งใจที่จะเข้าเรียนโรงเรียนเตรียมทหาร
คนที่ดีใจมากที่สุดน่าจะเป็นพ่อ ที่ในใจลึกๆอยากให้ลูกเป็นทหาร ตำรวจ สวนแม่ยังงงๆ ไม่เคยคาดหวังคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน ..
โรงเรียนเตรียมทหารเป็นอย่างไร ?
พ่ออธิบายให้ฟังบางส่วน แม่ได้เข้าไปศึกษาทางอินเตอร์เนต ดูทุกคลิปในช่องยูทูป และสื่อต่างๆ รู้สึกยินดีมากๆหากลูกสามารถเข้าเรียนได้
ลูกขอเรียนพิเศษ เพราะเรียนไม่เก่ง สถานที่เรียนพิเศษอยู่ในตัวเมืองต่างอำเภอ ต้องใช้เวลาเดินทางไปกลับเกือบ 40 กิโล ลูกชายมีความตั้งใจมากไม่เคยหยุดเรียนเลยสักวัน
พ่อกับแม่หลังจากเสร็จงานประจำก็ขับรถรับส่งลูกทุกวัน เหนื่อยน่าดูเลย แต่เห็นลูกมีความตั้งใจก็หายเหนื่อย
สนามสอบครั้งแรกของลูก ปี 64 ลูกสอบไม่ติด แอบเห็นว่าลูกผิดหวังเพราะเพื่อนสอบติดแล้วแต่ตัวเองสอบไม่ติด
แต่ลูกบอกว่าไม่ล้มเลิกความตั้งใจขอสู้ต่อ ทุกคนในครอบครัวคอยเป็นกำลังใจให้ลูก ลูกยังคงเรียนพิเศษและออกกำลังกายเหมือนเดิมทุกวัน อ่านหนังสือมากขึ้นกว่าเดิม
ผลการสอบปี 65 ลูกสอบติด และเลือกเหล่าตำรวจได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารตามที่ตนเองและครอบครัวหวังไว้
การที่ได้มีโอกาสเข้ามาเป็นครอบครัวจักรดาว ทำให้พวกเราที่เปรียบเสมือนคนบ้านนอกเข้ากรุง ไม่รู้ทิศทาง ได้รับมิตรภาพที่ดี
พวกเราได้รับความเมตตาจากกลุ่มผู้ปกครอง พวกท่านทั้งหลายให้คำแนะนำ ช่วยเหลือ แก่คนบ้านไกลดังเช่นญาติพี่น้องประทับใจมากๆค่ะ
ครอบครัวของเรามั่นใจว่าสถาบันแห่งนี้จะเป็นที่หล่อหลอม ให้เต็กผู้ชายบ้านนอกคนหนึ่งเป็นคนที่มีความพร้อมที่จะมาเป็นกำลังของชาติ และได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ตามปณิธานของการเป็นข้าราชการที่ดี
เป็นกำลังใจให้ลูกและรอคอยที่จะเห็นภาพลูกชายแต่งเครื่องแบบอันทรงเกียรติพร้อมกับคุณพ่อของเขาค่ะ
แม่หนิง อรวรรณ เตปินยะ ผปค.นตท.ณัฐภัทร เตปินยะ ตอน6 เลขที่ 10
สมาคมผู้ปกครองเเละครูโรงเรียนเตรียมทหาร
