“แหล่งข่าว”มาจากไหน..??
การทำงานข่าว ไม่ว่าจะสายไหน ทั้งอาชญากรรม การเมือง เศรษฐกิจ สังคม บันเทิง กีฬา ทุกสายงาน ล้วนแต่ต้องอาศัยแหล่งข่าว นอกจากงานตามปกติ ที่เรียกว่า “ข่าวรูทีน” การตั้งโต๊ะแถลง การสัมภาษณ์ การพิมพ์ข่าวจากใบแถลง หรือส่วนอื่นๆ ที่ทำให้เราได้มาซึ่งข่าวแล้ว
นอกเหนือจากนี้ หากเราต้องการหาข่าวซีฟ ข่าวเจาะ ข่าวที่พิเศษ ไม่เหมือนฉบับอื่น เหนือกว่าช่องอื่น ต้องใช้คอนเนคชั่นขั้นสูงล้วนแต่ต้องอาศัย “แหล่งข่าว” ทั้งสิ้น คนที่ทำงานข่าวใหม่ๆ อาจยังไม่มีแหล่งข่าว แต่พวกรุ่นใหญ่ เก๋าๆหน่อยทำงานมาหลายปีมีประสบการณ์พอตัว เมื่อมีเหตุการณ์ใดเกิดขึ้น หากสามารถยกหูเช็คได้ ก็จะคุยกับแหล่งข่าวเพื่อขอข้อมูล
บางที เวลามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น ในสายงานอาชญากรรม ทั้ง ยิงกัน ไฟไหม้ พบศพ ระเบิด หรือแม้แต่ชุมนุม เราต้องเช็คเบื้องต้นก่อน เพื่อประเมินสถานการณ์ เพื่อให้รู้ว่าเหตุที่เกิดมีจริงไหม รุนแรงแค่ไหน เพราะบางเหตุแค่เล็กๆน้อยๆ แต่การทำงานบางทีขอบเขตรับผิดชอบกว้างไกล ทำให้ต้องเผื่อ และเลือกหากสถานการณ์ชนกัน
อีกส่วน คือ คดีต่างๆ ที่ต้องใช้แหล่งข่าวช่วยเหลือ ข่าวใหญ่บางข่าว ลงหนังสือพิมพ์หลายวัน หรือเล่นต่อเนื่องเป็นเวลานาน บางที อาจต้องหาข้อมูล เก็บไว้เพื่อรอเวลาปล่อยข่าว ปล่อยทีละประเด็น เพื่อให้ลงได้ต่อเนื่อง รวมถึงความลึกของข่าว ที่ต้องแข่งขันกัน ใครจะได้อะไรมากกว่ากันในการนำเสนอ เพื่อให้ต้นสังกัด และคนดูติดตามเรามากที่สุด “แหล่งข่าว”ส่วนใหญ่มักไม่อยากตกเป็นข่าว ไม่ให้ระบุชื่อ แต่มีข้อมูลพอที่จะให้ได้ เรื่องบางเรื่อง ฟังแล้วตกใจ ไม่สามารถนำไปเผยแพร่ได้ เพราะกระทบหลายอย่าง
นักข่าวรุ่นใหม่ ยิ่งมาทำงานไม่นานนัก ต้องพยายามสร้างแหล่งข่าว สร้างความคุ้นเคย ความใกล้ชิด แต่ก็ต้องไม่ละเลยจรรยาบรรณสื่อที่พึงปฏิบัติ บางทีเราอยากได้ข้อมูลจากแหล่งข่าว แต่ที่ผ่านมา เราไม่เคยติดต่อพูดคุย ไม่เคยประสาน ไม่เคยเยี่ยมเยียน มันก็ยากที่จะสนิทคุ้นเคย ให้เขาวางใจเรา คุยกับแหล่งข่าว นอกจากเรื่องงานที่อยากรู้ บางทีต้องคุยเรื่องครอบครัว การทำงาน ไปถึงเรื่องการเมือง เรื่องกีฬา อาจถึงเรื่องพระเครื่อง กรณีที่แหล่งข่าวชอบทางนี้ เราก็ต้องศึกษาด้วย
โชค ดีที่ส่วนตัว เรียนรู้กับพี่ๆที่ทำงาน ในการหาแหล่งข่าว และสร้างแหล่งข่าว ทำให้การทำงาน ราบรื่นด้วยดี เป็นสิ่งที่ยังมีอยู่ถึงวันนี้ และยังคงต้องสานสัมพันธ์ต่อไป..
เป่าหิมะ
