Enjoy The Hit นาย ต.
ก๊อกๆๆ ผ่างๆๆ สวัสดีครับทุกๆท่าน ช่วงนี้ในกทม.และในอีกหลายๆจังหวัด ฝุ่นพิษ PM 2.5 กลับมาอาละวาดอีกแล้วอย่างไรเสียบอกให้เด็กๆใส่หน้ากากป้องกันหน่อยก็ดีนะครับเพราะมันคือภัยเงียบที่อันตรายมาก…
ส่วนในต่างประเทศข่าวไฟไหม้ป่า ที่ประเทศออสเตรเลีย นำความเสียใจและสูญเสียมาสู่คนทั่วโลก เนื่องจากไฟป่าได้คร่าชีวิตสัตว์โลกที่แสนสวยงามไปมากมาย หลายล้านชีวิต
โดยเฉพาะประชากรหมีโคอาล่าที่แสนจะน่ารัก เสียชีวิตไปถึง 60 % นาย ต.เชื่อว่า น้องๆเยาวชนและผู้ปกครองทุกท่านๆก็คงรู้สึกเศร้าสลดเป็นอย่างมากเช่นเดียวกัน..
อย่างไรก็ขอภาวนาให้ไฟป่าสงบลงโดยเร็วและสัตว์ป่ามีชีวิตรอดมากที่สุดนะครับสาาธุ…
ส่วนเรื่องราวข่าวกอล์ฟกอล์ฟนาย ต. ขอแสดงความยินดี กับโปรไทยที่ได้รับรางวัลจากงาน Asian Tour Awards Ceremony ทุกคนด้วยครับ ซึ่งรางวัลมีดังนี้
โปรแจ๊ส เจน วัฒนานนท์ ทำเงินสูงสุด ผู้เล่นยอดเยี่ยม สกอร์เฉลี่ยดีที่สุด เบอร์ดี้เยอะที่สุด,โปรสดมภ์ แก้วกาญจนา รุคกี้ยอดเยี่ยม,โปรปวิธ ตั้งกมประเสริฐ ไดร์ฟไกลสุด,โปรสัตยา ทรัพย์อัประไมย ช็อตแก้ไขดีสุด ปรบมือสิครับ..รออัลไล
สัปดาห์นี้นาย ต.จะพาขึ้นเหนือเพื่อไปรู้จักกับว่าที่เจ้าสัว แห่งเมืองเชียงราย นักกอล์ฟละอ่อนน้อย ที่ฝีมือกอล์ฟไม่ธรรมดาคนหนึ่งของภาคเหนือเราเลยทีเดียว
“น้อง Odil (โอดิ้ว)”(คุณแม่บอกว่าแปลว่าเจ้าของที่ดิน)
ด.ช.กอบศักดิ์ พิสิฐบัณฑูรย์ อายุ12ปี 9เดือน
เรียนชั้น ม.1 ที่โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม (English Program)
เป็นลูกของคุณพ่อ เกรียงศักดิ์ พิสิฐบัณฑูรย์และคุณแม่ ณรินทร์ธิดา วัฒน์โรจนภิญโญ ทั้ง2 ท่านทำธุรกิจส่วนตัวเกี่ยวกับ อสังหา ริมทรัพย์ บริษัทรุ่งเจริญบ้านและที่ดิน ,บริษัทเชียงรายล้อตโต้ทำเกี่ยวกับล๊อตเตอรี่ ,ค้าขายกระเป๋า และหอพักบ้านเช่า ที่จังหวัดเชียงราย
น้องโอดิ้ว เริ่มเล่นกอล์ฟหรือรู้จัก กับกีฬากอล์ฟเพราะ มีอยู่วันหนึ่งน้องโอดิ้วได้ติดตามคุณแม่ไปสนามไดร์ฟ และอยากลองตี คุณแม่เลยลองให้ใช้ไดร์ฟเวอร์ของแม่ลองตีดู
ปรากฏว่าครั้งแรกก็ตีโดนลูกเลย ทำให้ชอบ รู้สึกสนุกและประทับใจในกีฬากอล์ฟตั้งแต่นั้นมา
จากวันนั้นก็ตามคุณพ่อคุณแม่มาสนามไดร์ฟตลอด เป็นเวลาประมาณ 3 เดือน ตอนนั้นน้องโอดิ้ว อายุได้ 7 ปี
เมื่อเห็นว่าน้องชอบจริงๆ คุณแม่เลยซื้อชุดเหล็กสำหรับเด็กให้ตี และเริ่มหาโปรมาสอนแบบจริงจัง เพราะอยากให้ลูกมีเบสิกที่ถูกต้อง
โดยที่โปรคนแรก(โปรมุ ) พ.ท กฤษฎ์ กันหา ซึ่งคุณแม่และโอดิ้วชอบมาก เพราะโปรมุรักเด็กๆ และสอนกอล์ฟให้เด็กได้ดีมาก สอนให้มีวินัยในการฝึกซ้อม ไม่กดดัน ไม่เร่งรีบ
เพราะทุกอย่างจะมาเมื่อคุณพร้อมทุกด้าน ทั้งร่างกาย จิตใจ และสติปัญญา ก็ได้จำคำสอนและฝึกฝนตัวเองมาตลอด
ต่อมาได้มาเรียนเพิ่มเติม รวมถึงฝึกการออกรอบพร้อมเรียนเทคนิคต่างๆกับโปรเรือง (กฤษฎา ปัญญาสุ) จนถึงปัจจุบัน
หลังจากเรียนได้ไม่นานก็เริ่มการแข่งขันครั้งแรกตอนอายุ7ขวบเพราะโปรเห็นว่าเป็นเด็กสมาธิดีและตั้งใจสนามแรกที่ลงคือของชมรมสิงห์เชียงราย
ครั้งแรกก็เดิน 18หลุมโดยไม่ใช้รถ ไม่บ่นไม่ร้องไห้สักนิดเดียว ทางครอบครัวคิดว่าลูกคงรักในกีฬากอล์ฟจริงๆๆ จึงพร้อมสนับสนุนเต็มที่
หลังจากนั้นก็ลงแข่งในจังหวัดทุกครั้งที่มีการจัดแข่งขัน ได้แชมป์บ้างรองแชมป์บ้าง แต่ก็ไม่หยุดพัฒนาตัวเอง โดยเริ่มหาสนามแข่งในต่างจังหวัดเท่าที่จะพอมีเวลา
การแข่งขันในแมทช์ต่างจังหวัด ทำให้ได้เพื่อน ได้มิตรภาพ ได้ประสบการณ์กลับมา ยิ่งสนุกมาก มีความสุขมาก
ไม่นานนักโอดิ้วก็ได้เป็นตัวแทนภาคเหนือร่วมกับเพื่อนๆอีกหลายคน เพื่อไปแข่งขันในภาคกลาง ได้เป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่งขันยังต่างประเทศ อาทิ เช่น มาเลเซีย จีน อินเดีย พร้อมรางวัลติดไม่ติดมือกลับมาด้วยทุกครั้ง
ที่สำคัญทุกครั้งที่ได้ไปแข่งขันก็ได้เพื่อนได้ประสบการณ์ ได้เพื่อนต่างชาติต่าง เรียนรู้ภาษามาอีก ทำให้การเล่นกอล์ฟของน้องโอดิ้ว สนุกและมีความสุขไปอีกหลากหลายรูปแบบ โอดิ้วรักและอยากให้กีฬานี้เป็นอาชีพในอนาคตด้วย…
นอกจากนี้โอดิ้วมีความสามารถพิเศษทางด้านดนตรีและศิลปะ เช่น เล่นเปียโน วาดรูปได้สวยงามอีกด้วย…(เยี่ยมมากครับ)
ส่วนแมทช์การแข่งขันที่ประทับใจของน้องโอดิ้วและครอบครัวคือสามารถทำHole in one ที่สนามแม่เมาะ จ.ลำปาง ในการแข่งขัน TGA (Wowww)
โอดิ้วมีจุดเด่น คือ ตีตรง ลูกสั้นคม อารมณ์ดี Idol ของโอดิ้ว คือ Tiger woods…
ความฝันสูงสุดในกีฬากอล์ฟ คืออยากเป็นมือหนึ่งของโลก และอยากท่องเที่ยวตีกอล์ฟไปทั่วโลก..
ในอนาคตวาง แผนไว้ว่า จะพยายามติดทีมชาติให้ได้ก่อน และจะพยายามฝึกฝนทักษะด้านภาษาและจะไม่ทิ้งการเรียน จะพยายามทำให้ได้ดีทั้งสองอย่าง…
ทุกแมทช์ที่ไปแข่งมักจะติดTop 5 ทุกครั้ง…โอดิ้วมีคติที่เตือนใจที่คุณแม่สอนว่า
“ยังไม่จบ18หลุม อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ”
ครอบครัวมักจะบอกลูกตลอดว่า
“เมื่อเราเลือกแล้วก็ทำให้เต็มความสามารถทำให้สุดความพยายามผลออกมาเราจะไม่เสียใจเลย”
คุณแม่ให้ข้อคิดที่น่าสนใจไว้ว่า ทุกการแข่งขันมีค่าใช้จ่ายเกิดขึ้น ฉะนั้นเราจ่ายเงินมาเพื่อให้ลูกมีความสุขทำในสิ่งที่รัก
ถ้าลูกเล่นแล้วไม่มีความสุขมีแต่ความทุกข์งั้นเราก็นอนอยู่บ้านดีกว่า ครอบครัวเราเชื่อแบบนั้น…( มันคือความจริงที่แท้ทรูครับ )
ที่สำคัญอย่าให้เอาลูกไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเพราะคนไม่เหมือนกัน ถ้าเค้ายังไม่พร้อมก็อย่าไปเร่ง จนกลายเป็นกดดัน แค่คอยสนับสนุนให้เค้าค้นตัวเองให้เจอ…
สุดท้าย ฝากถึงผู้ปกครอง ,โปร และกรรมการ ผู้จัดการแข่งขัน เด็กๆแต่ละคนมีประสบการณ์การแข่งไม่เท่ากัน ในการแข่งขันมักจะเกิดปัญหาขึ้นบ่อยๆ
อยากให้ผู้รู้แนะนำตักเตือนไม่ใช่จ้องจับผิดกัน ผู้ใหญ่ก็เอาเป็นเอาตายเกินไป ทำให้เด็กเสียความมั่นใจ บางคนร้องไห้บางคนไม่อยากเล่นอีกเลย.
จริงครับอย่างไรก็ฝากเรื่องที่คุณแม่อ้อมบอกไว้ด้วยนะครับ การแข่งขันเป็นเกมส์ของนักกีฬา ผู้ครองควรต้องช่วยกันให้กำลังใจเด็กๆทุกคน…สวัสดี
***สนใจเรียนกอล์ฟ หรือติดต่อลงบทความ 063-3514654,096-5282656 นาย ต.
