22.ย่ำแดนมังกรรอบสอง
กลับมาว่ากันต่อถึงสนามแข่งขันที่เมืองจีน หลังจากครั้งแรกที่ลูกชายผมบินไปล่าแต้มเมื่อต้นปี 2016 ที่เซินเจิ้น และต้องผิดหวังกลับมา ทอดเวลาไปกว่าปีครึ่ง คราวนี้มีโอกาสกลับไปพิสูจน์ตัวเองอีกครั้งที่เมืองหนานจิง มณฑลเจียงซู เมื่อต้นเดือนสิงหาคม 2017 อากาศกำลังเย็นสบายคราวนี้ไปเล่นรายการไอทีเอฟ เกรด 1 ระดับการแข่งขันสูงกว่าคราวแรกถึง 2 Level มีแต้มเป็นเดิมพันค่อนข้างสูง
ใครชนะรอบแรกเข้าไปเล่นรอบ 32 คนก็มีแต้มตุนเข้ากระเป๋าแล้ว 20 คะแนน เท่ากับรอบรองชนะเลิศเกรด 4 และรองแชมป์เกรด 5 เลยทีเดียว แต่ถ้าเทียบความยากแล้ว หินกว่ากันเยอะครับ เด็กที่มาแข่งเกรด 1 แต่ละคนไม่ธรรมดา ล้วนแล้วแต่มีของดีเขี้ยวลากดินกันทั้งนั้น ไม่แน่จริงได้แต้มกลับไปยากครับ ย่ิงเป็นสนามแข่งที่จีนด้วยแล้ว ย่ิงยากเข้าไปอีก
นักเทนนิสเยาวชนแต่ละชาติที่เดินทางไปแข่งมีอันดับโลกสูงๆ เลข 2 ตัว และร้อยต้นๆอยู่หลายคน ทั้งญี่ปุ่น เกาหลี ไต้หวัน และอินเดีย รวมถึงชาติตะวันตก ไม่นับนักหวดมือดีๆจากเจ้าถิ่นอีกหลายคน ส่วนครั้งนี้ลูกผมไ่ม่ได้ไปคนเดียว มีเพื่อนเยาวชนชายไปด้วย 2 คน และหญิงอีก 3 คน แต่ละคนก็ผ่านสมรภูมิมาพอสมควร มีความพร้อมและมั่นใจเต็มเปี่ยมที่จะเก็บแต้มเมืองจีนกลับมา
ตามโปรแกรมการแข่งขันในรอบเมนดรอว์แข่งวันที่ 1 ส.ค. แต่ต้องเดินทางก่อนล่วงหน้าอย่างน้อย 2 วันครับ ไฟต์เดินทางเป็นเที่ยวบินตรง ด้วยสายการบินไชน่า อีสเทิร์น ออกจากสนามบินสุวรรณภูมิตีสอง 10 นาที ใช้เวลาเดินทางตก 4 ชม. แต่เอาเข้าจริงเครื่องดีเลย์ออกไปกว่า 3 ชม. อดหลับอดนอนรอแล้วรออีก กว่าจะได้บินก็ปาเข้าไปตีห้าครึ่ง เล่นเอาเพลียไปตามๆกัน
ไปถึงเมืองหนานจิงได้พักแค่ชั่วโมงเดียวก็ต้องลงไปซ้อม เพื่อเรียกความคุ้นเคยสนาม ซ้อมเสร็จได้นอนพัก 1 คืน และรายงานตัวสมัครในวันถัดมา ดีที่โรงแรมอยู่ติดกับสนาม ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางให้เหนื่อย บางประเทศ ที่พักกับสนามแข่งอยู่ห่างกันเป็นสิบกิโลเมตร ส่วนที่หนานจิงค่อนข้างพร้อมหลายด้าน มีทั้งสนามฮาร์ดคอร์ต เอาท์ดอร์ อินดอร์ และเคลย์คอร์ต
สนามที่ใช้จัดแข่งขันครั้งนี้เป็นฮาร์ดคอร์ต เอาท์ดอร์ รอบแรกลูกชายผมอาจโชคดีหน่อย เจอกับมือไวล์การ์ดเจ้าถิ่นอายุเพียง 15 ปี แม้จะยังไม่มีอันดับโลก แต่ก็เป็นดาวรุ่งจีนที่มีสไตล์การเล่นดุดัน เซตแรกขณะลูกชายผมขึ้นนำอยู่ 5-3 ธรรมชาติไม่เป็นใจ พายุฝนกระหน่ำลงมาหลายชั่วโมง และทำท่าจะไม่หยุด จู่ๆฝ่ายจัดการแข่งขันเดินมาตามลูกชายที่เพิ่งกินข้าว อิ่มไปหมาดๆไม่ถึง 10 นาที ให้ย้ายไปเล่นคอร์ตเอาท์ดอร์แทน
งานเข้าซิครับ เพราะนอกจากอาหารยังไม่ย่อยๆ ยังต้องเล่นในสภาพคอร์ตที่แตกต่างกันในแมตซ์เดียว แต่ก็อาศัยประสบการณ์คว้าชัยได้ 2 เซตรวด 6-3 6-2 หยิบ 20 แต้มทองจากเมืองจีนได้สำเร็จ จากครั้งแรกที่ต้องกลับมามือเปล่า ส่วนรอบที่ 2 ต้องพบกับนักหวดรุ่นพี่จากญี่ปุ่นที่เป็นลูกครึ่งฝรั่ง อันดับ 121 โลก และเป็นมือ 5 ของรายการ รูปร่างสูงใหญ่ไม่ต่ำกว่า 190 ซม.ขนาดลูกผมสูง 185 ซม.ยังชิดซ้ายไปเลย เกมส์การเล่นเป็นไปอย่างสูสี แต่ก็ต้านนักหวดแดนปลาดิบไม่ไหวแพ้ 3-6 5-7
น่าเสียดายเซตสอง เรานำอยู่ 5-4 และมีโอกาสได้เซต แต่คู่ต่อสู้มีทั้งสโตรกหนักหน่วงและอาศัยลูกเสิร์ฟพลิกสถานการณ์กลับมาได้ สุดท้ายเราโดนเบรกเสียเองแพ้ไปแบบประทับใจ ตกรอบแพ็กกระเป๋ากลับบ้านไปรอเครื่องบินดีเลย์อีก 3 ชม. มาถึงกันตีห้า พักอยู่ 2 วันกว่าร่างกายจะฟื้นมาซ้อมได้ตามปกติ คุยกับลูกบอกว่า มีโอกาสอยากกลับไปเหยียบถิ่นมังกรรอบสามอีกครั้ง และขอทำผลงานให้ดีกว่าเดิม
———————————— เดอะวินเนอร์
