คอลัมน์ อาชญา (ลง) กลอน
โดย…ธนก บังผล
เสียงของตำรวจชั้นผู้น้อย11 นาย ที่ถูกสารวัตรสืบ ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาในโรงพักสั่งหักเบี้ยเลี้ยงจากการตั้งด่านความมั่นคง คนละ2,000-4,000 บาท เพื่อนำไปซื้อเครื่องปรับอากาศติดห้องทำงาน เป็นประเด็นที่ไม่ค่อยมีให้เห็นบ่อยนักนะครับ
ยิ่งนายตำรวจที่ออกมาร้องเรียนคราวนี้มียศแค่ “จ่าสิบตำรวจ” ยิ่งสะท้อนชีวิตจริงของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ได้อย่างชัดแจ้งแจ่มแจ๋ว
ผมไม่ทราบหรอกนะครับว่า เบี้ยเลี้ยงจากการตั้งด่านความมั่นคงตกแล้วถึงมือตำรวจท้องที่คน/ละกี่บาท ในข่าวระบุว่า เป็นเงินตกเบิกในการปฏิบัติหน้าที่ตั้งแต่ช่วงเดือนพฤษภาคม ถึงมิถุนายน 2560 หรือเกือบ 1 ปี มาแล้ว แต่เงินเพิ่งเข้าบัญชีเมื่อต้นเดือน มีนาคมที่ผ่านมา สดๆร้อน ๆ
ทำงานมาเกือบปี เงินตกเบิกเพิ่งออก เข้าใจความรู้สึกเลยว่าต้องถูกผลัดวันผลัดเดือนกันจนเบื่อ รอเบี้ยเลี้ยงกันจนลืมไปเลยว่าเคยมีกับเขาด้วย
ออกปุ๊บ ถูกนายไถปั๊บ คงเสียความรู้สึกกันน่าดู เพราะหนี้ก็ต้องใช้ เหลือเท่าไรก็ต้องเอาไปใช้จ่ายในครอบครัว ชาวบ้านบางคนอาจจะอยากแซวเล่นๆว่า นี่เป็นความรู้สึกปกติที่ประชาชนส่วนหนึ่งมีต่อตำรวจ แต่ไม่คิดว่าตำรวจจะไถตำรวจด้วยกันเอง
เพราะเครื่องปรับอากาศในสถานีตำรวจ เป็นสมบัติของราชการ ถ้าจะซื้อก็ต้องตั้งงบขอใช้เงินหลวงให้เป็นกิจจะลักษณะตามขั้นตอน
ระดับสารวัตรสืบอยู่ประจำโรงพักไม่นานเดี๋ยวก็โยกย้าย การจะไปรีดเลือดกับปูนั้นก็ดูโหดร้ายเกิน
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ยังสะท้อนให้เห็นถึงความกลมเกลียว บรรยากาศในที่ทำงาน และวิธีการบริหารของผู้บังคับบัญชา ว่าอาจจะมีอะไรขาดตกบกพร่องหรือไม่ทั่วถึง ไม่พูดคุยกัน
กลายเป็นรอยร้าวที่ทางตำรวจชั้นประทวนต้องไปยื่นหนังสือขอความเป็นธรรมที่ สำนักงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตในภาครัฐ (ป.ป.ท.) ให้ย้ายสารวัตรทั้ง 2 ออกนอกพื้นที่
ในสังคมไทยทุกวันนี้เรามักเจอกับ “อำนาจโดยไม่ชอบ” และ “ไม่ชอบด้วยอำนาจ”
ยกตัวอย่างให้เข้าใจง่ายๆ อำนาจโดยไม่ชอบ เช่น เขาเลือกตั้งกันมาในระบอบประชาธิปไตย แต่อยู่ดีๆวันหนึ่งก็มีคนมารัฐประหารขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีแทน เป็นการสร้างให้ตนเองมีอำนาจจากความไม่ชอบธรรม
ในวงการสีกากีก็อาจจะประมาณ วิ่งเต้นตำแหน่งข้ามหัวรุ่นพี่ อะไรทำนองนี้นะครับ
ส่วน “ไม่ชอบด้วยอำนาจ” นั้น ยกตัวอย่าง นาย ก. เป็นนักการเมืองมีนาฬิกาหรูหลายเรือนโดยไม่แจ้งบัญชีทรัพย์สิน แต่องค์กรอิสระที่มีหน้าที่ตรวจสอบกลับไม่สามารถทำงานได้ เข้าใจง่ายๆคือ เป็นการใช้อำนาจในทางที่ไม่ถูกไม่ควร
บางครั้งก็อาจจะมีบ้างที่เราได้ไปเจอ “อำนาจโดยไม่ชอบ” หรือ “ไม่ชอบด้วยอำนาจ” อย่างไรก็ตาม ในตัวคนๆเดียวนั้น หากใครมีทั้งอำนาจโดยไม่ชอบ และยัง ประพฤติตัวไม่ชอบด้วยอำนาจ เราๆท่านๆ ก็ควรพยายามหลีกเลี่ยงอย่าได้เสวนาสมาคมกับคนนั้นจะดีที่สุด
ยิ่งเป็นตำรวจด้วยแล้ว ลองหมั่นตรวจตราตัวเองอยู่เสมอทุกวันก่อนเข้านอนครับ ว่าเราได้กลายเป็นคนที่ทำอะไรไม่ชอบด้วยอำนาจ หรือเป็นมีอำนาจโดยไม่ชอบ หรือไม่
ปิดท้ายกันด้วยคำกล่าวของคนแอฟริกา ซึ่งผมบังเอิญได้อ่านจากที่ไหนมาสักแห่ง แล้วจำได้เป็นอย่างดี คือ
“ถ้าจะไปให้เร็วต้องไปคนเดียว แต่ถ้าจะไปให้ไกลต้องไปพร้อมกัน”
