รางวัลชมเชยที่ 2ประกวดเรียงความ “กว่าจะมาถึง…รั้วจักรดาว”โดยผู้ปกครอง นตท.65
“ข้าพระพุทธเจ้า จักรักษามรดกของพระองค์ท่านไว้ด้วยชีวิต”
คำปฏิญาณของนายทหารทุกนายที่ดังกึกก้อง แฝงไว้ด้วยความเข้มแข็ง เด็ดขาดพร้อมที่จะเสียสละชีวิต เลือดเนื้อเพื่อปกป้องคุ้มครองแผ่นดินเกิดที่บรรพบุรุษเอาเลือด เอาเนื้อ เอาชีวิต เข้าแลกไว้ ให้เราทุกคนบนผืนแผ่นดินนี้อยู่อย่างสุขสบาย
ข่าวในพระราชสำนักที่ทุกคนต่างก็เห็น สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จฯ นำนักเรียนนายร้อยไปศึกษาเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของประเทศต่างๆ
ด้วยเหตุนี่เอง ที่เป็นแรงบันดาลใจ ให้ลูกหลานทุกคนต้องตระหนักว่าควรจะทำอย่างไรถึงจะได้ทำหน้าที่อันทรงเกียรตินี้ได้
ช่วงมัธยมศึกษาปีที่ 2 เด็กชายตัวอ้วนกลมในขณะนั้น เริ่มคิดที่จะยอมเสียสละช่วงเวลาในวัยเด็ก ของตัวเองเพื่อตั้งใจศึกษาอย่างหนัก เตรียมพร้อมทางร่างกาย จิตใจ อย่างจริงจังและมุ่งมั่น เพื่อเตรียมตัวสอบ เข้าเป็นนักเรียนเตรียมทหาร
ต้องมีวินัย มีความรับผิดชอบต่อตัวเองอย่างมาก จัดตารางแบ่งเวลาในการเรียนรู้ทั้งในชั้นเรียน และลดน้ำหนักไปด้วยในเวลาเดียวกัน
แม้จะรู้ว่าลูกเหนื่อยและหนักมาก สำหรับวัยที่ต้องการเล่นสนุกกับเพื่อนตามประสาเด็ก ซึ่งเวลาดังกล่าวขาดหายไป ระหว่างวันจันทร์ – วันศุกร์ ก็ต้องใช้เวลาในการเรียนปกติที่โรงเรียน วันเสาร์ วันอาทิตย์ ต้องตื่นเช้าเพื่อไปเรียนพิเศษ ทำอย่างนี้เป็นประจำโดยใช้เวลา 3 ปีเต็ม
เรื่องการอ่านหนังสือไม่ต้องคอยเตือนเพราะเป็นหน้าที่ที่ลูกจะต้องทำและต้องสม่ำเสมอในทุก ๆวันอยู่แล้ว จากที่เห็นลูกเหนื่อย แม่ก็บอกว่า
“ลูกไม่จำเป็นต้องเป็นทหารก็ได้นะลูก เพราะแม่เชื่อว่าระดับความสามารถอย่างลูกเป็นวิศวกร อย่างพี่ชายหรือเรียนแพทย์ยังได้เลย”
แต่คำตอบที่ได้รับกลับทำให้แม่อึ้งเหมือนมีอะไรมาจุกอก
“ถ้าทุกคนไม่คิดจะเป็นทหาร คิดแต่จะประกอบอาชีพที่ร่ำรวย และสบายแล้วใครจะดูแลรักษาประเทศชาติ ถ้าขาดเอกราชแล้ว แม่คิดว่าวิศวกร หรือแพทย์จะยังอยู่อย่างมีความสุขมั้ย เป้าหมายของลูกคือนักเรียนเตรียมทหารเท่านั้น“
จากความมุ่งมั่นแน่วแน่ในอุดมการณ์นี้เอง ลูกมีสิทธิสอบในปี พ.ศ.2564เป็นปีแรก ลูกสอบได้อย่างที่ตั้งใจไว้ โดยเลือกเหล่า ทร. เหมือนพ่อ ทุกคนดีใจมากเพราะคิดว่าไม่เกินความสามารถของลูกแน่นอน
ซึ่งลูกแม่ก็มั่นใจว่าได้เข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมทหารอย่างแน่นอน เพราะสอบผ่านทุกขั้นตอน โดยนัดเพื่อนๆที่สอบรุ่นเดียวกันว่า ต้องเตรียมเข้าโรงเรียนยังไงเจอกันที่ไหน อย่างไร
จนกระทั่งในวันประกาศผลรอบสุดท้าย ปรากฏว่าไม่มีชื่อลูกแม้แต่ตัวสำรอง
น้ำตาของลูกผู้ชายที่เอ่อล้นด้วยดวามผิดหวังและเสียใจอย่างหนัก เพราะลูกตั้งความหวังไว้สูงมาก
ทุกคนในครอบครัวก็ปลอบและให้กำลังใจว่าวันนี้อาจจะไม่ใช่วันของเรา ถ้าลูกแน่วแน่ มุ่งมั่นเริ่มต้นใหม่อีกครั้งก็ยังไม่สาย
จากความแน่วแน่ในอุดมการณ์ที่จะเข้าเป็นนักเรียนเตรียมทหารให้ได้ ลูกจึงตัดสินใจที่จะเดินหน้าและเตรียมพร้อมให้หนักกว่าเดิม
จนกระทั่งปี พ.ศ.2565 สมัครสอบเข้าเป็นนักเรียนเตรียมทหารทั้ง 4เหล่าอีกครั้งผลปรากฎว่าลูกสอบข้อเขียนผ่านทุกเหล่า ประกาศผลสอบรอบสุดท้ายลูกมีชื่อ ติดตัวจริงสมดังตั้งใจ
“ก้าวเข้าสู่…รั้วจักรดาว” อย่างภาคภูมิและสมศักดิ์ศรี
นางวรัญญา เกตุโกบุตร ผู้ปกครองนตท.ปัญญพงศ์ เกตุโกบุตร เหล่า ทร.ตอน 2 เลขที่ 17
สมาคมผู้ปกครองและครูโรงเรียนเตรียมทหาร
